Yollara düşürüyorum maskelerimi, aşkım uluorta yüzümde. Görünmüyor ! Sahipli bir kalbe, köle olmaya yürüyorum. İstanbul ayaklarımın altında eziliyor. Birkaç sayfa ötemdeki adamın, kentlerce uzağına yazdığı kelimelerin külüne bile razıyım. Kendi külüm, yetmiyor Anla kuşu rolüne soyunmama…