"Ah biçare kadınlar ne çekerlermiş! Biz erkekler onları kukla mesâbesinde kullanırız. Yolda serbest ve rahat yürümelerine mâni oluruz. Bu ne rezalet! Ne küstahlık!"
"Lâkin adet-i tabiiyyedir, insan ne büyük felâketlere, ne de büyük meserretlere birden bire inanmaz. Gönül bir müftidir ki, istemediği şey için pek kolay fetva vermez."
Yaşlı insanlar geride bıraktıkları gençliklerinin mutlu günleri akıllarına geldiği zaman böyle üzüntüye kapılırlar o güzel günlerin bir daha yaşanamayacağını ve geriye dönüşün mümkün olmadığını düşünmek yaşanmış acıların hatıra gelmesinden daha fazla acı verir onlara…