Tanzimat Devri Türk Edebiyatı
Hüseyin TuncerSözler ve Alıntılar
Tiyatro, hikaye, roman, makale, tenkit, hatıra, deneme, mektup, tarih vb… türler edebiyatımıza girer.
“Ruhu yükseldikçe vücudu sükut ediyordu.”
Sayfa 293Kitabı okudu
Makber
“Eyvâh!… Ne yer ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh-u zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden
Gitti ebede gelip ezelden.”
Sayfa 193Kitabı okudu
Kamus-ı Türki
“Türkçe Asya’nın bütün kısm-ı şimalisinde tekellüm olunan elsine-i turanîye zümresinden olup, el’an oralarda pek vâsi yerlerde söylenmekte olduğu hâlde, bir şubesi de garba doğru ilerleyerek Avrupa ile Asya’nın birbirine karşı uzattıkları iki büyük ve güzel şibh-i cezirde yani Anadolu ile Rumeli’nde tekellüm olunmaktadır.”
Sayfa 329Kitabı okudu
Şemsettin Sami
“Türkçeye Osmanlıca denilemez. Bu dille konuşan kavmin adı Türk, dili de Türk dilidir. Türk, intisabiyle iftihar olunacak bir büyük kavmin adıdır. Türk Adriyatik Denizi kıyılarından Çin sınırlarına ve Sibirya’nın uçlarına dek yayılmış olan bir büyük milletin adıdır.”
Sayfa 334Kitabı okudu
Muallim Naci
“Hak perestim arz-ı ihlâs ettiğim dergâh bir
Bir nefes tevhid’den ayrılmadım Allah bir!”
Sayfa 226Kitabı okudu
Sekt-i Melih
“Gönlüm bir köhne âşiyandır,
Sen bir kuşsun bahâra meftûn,
Bağ-ı ömrüm ki pür hazandır,
Bülbüllerle olur mu meskun?”
Sayfa 200Kitabı okudu