Tapınak Şövalyelerinin Tarihi

Kadınlar ise tarikata giremiyorlardı, "çünkü kadim düşman birçoklarını Cennet'in doğru yolundan kadınlar cemaati vasıtasıyla uzaklaştırmıştı."

Sayfa 42Kitabı okudu

Tapınakçılar din değiştirtmeyi görev edinmiş değillerdi; 1173'te Haşşaşin elçisinin öldürülmesi vakasında da görülebileceği gibi, Müslümanların içtenlikle inanç değiştirebileceğine de pek inanmıyorlardı.

Sayfa 133Kitabı okudu

Reklam

Kaan

Önemli bir kanun

"Kanun"da, "kusurlu koyunların sadık biraderler cemaatinden uzaklaştırılması gerekir," deniyordu.

Sayfa 40Kitabı okudu

Kaan

Ordu yürüyüşün başlangıcından itibaren Türk hafif süvarilerinin saldırılarına maruz kaldı; karşı koymak güçtü, çünkü batılı şövalyeler bunların eyer üstünden saldırıp hızla dövüş alanından çekilme becerikrine tamamen yabancıydılar ... Saint-Denis vakanüvisi Deuil'lü Odon'un deyişiyle Türkler, "kanın tadını alınca daha da vahşileşen hayvanlar gibi," haçlıların zaaflarını gördükçe hepten yırtıcılaşıyorlardı.

Sayfa 117Kitabı okudu

Kaan

Asillere özgü geleneksel sporlar, av ve bavlı av yasaktı, kötülüğün simgesi sayılan aslanların avlanmasına izin veriliyordu yalnızca.

Sayfa 41Kitabı okudu

Kaan

Askeri tarikat şövalyelerinin idamından da anlaşılacağı üzere Selahattin'in Kudüs'ü murdarlıktan arıtmaya kararlı olduğu, Tapınakçıların kumandan vekili Terricus'un 1188'in başlarında II. Henry'ye yazdığı bir mektupta şöyle dile getirilir: "Kudüs alındıktan sonra Selahattin, Haçı, Tanrı Tapınağından indirtti, iki gün boyunca tüm şehirde gezdirtip sopalarla vurula vurula paralansın diye teşhir ettirdi. Sonra da Tanrı Tapınağını içiyle dışıyla, tepeden aşağı gül suyuyla yıkattı ve hayret verici bir velveleyle dört yüksek noktadan yasasını ilan ettirdi."

Sayfa 182Kitabı okudu