Epikür, bir çile hayatı surulmesini değil, bir dinlenme yaşantısı içinde, arzuları susturmayı öğütler. Erdemli bir hayat, kişiyi acı ve üzüntüden uzaklaştırır. Başkalarına yaptığı iyilik kişiyi mutlu kılmaya yeterlidir. Epikurculerin görüşünde tarih, -tabi- süreçlerin bir bütünüydü. Tarihsel olaylara karşı pragmatik bir ilgi duymaktaydılar.