Tarihsel Bunalım Ve İnsan
José Ortega y GassetSözler ve Alıntılar
Yaşam başlı başına, her zaman için bir deniz kazasıdır. Ancak, geminin batması ille de boğulmak demek değildir. Biçare İnsancık, dibe doğru gömüldüğünü duydukça, batmamak için kollarını oynatır. Ölüme sürüklenmemek için bir tepki olarak yaptığı kol hareketidir — yüzme hareketidir— kültür. Ve ancak bundan başka bir şey olmadığı zamandır ki, gerçek anlamını bulur. İnsanı kendi burgacından yukarıya doğru yükseltir.
Sayfa 32 - Metis, 3.Basım Kasım 2015, çev: Neyire Gül IşıkKitabı okudu
Yaşam kökten yalnızlıktır.
İnsana özgü olan şey insanın yaşamıdır, bedeni değildir, ruhu bile değildir. Beden bir şeydir; ruh da bir şeydir, gelgelelim insan bir şey değildir, bir dramdır - yaşam denilen dram. İnsan bedeniyle ve payına düşmüş olan ruhuyla yaşar. Her ikisi de -bedeni ve ruhu- ona en yakın olan, yaşamasını sağlayan aygıtlardır, yani insan kendi anlatımında onlarla varolmak durumundadır.
Sayfa 55 - Yine Kuşak KavramıKitabı okudu
Gerçekten de boş inanışlara kapılmış ruh, kendisine efendi arayan bir köpektir. En çok istediği şey hizmet etmektir: bir başka insana, bir imparatora, bir büyücüye, bir puta. Varolmanın çatışmalarını tek başına göğüsleme dehşetine katlanmak olmasın da ne olursa olsun.
Sayfa 86 - Devrimlerin GünbatımıKitabı okudu
Düşünmek ortamla söyleşmektir.
Sayfa 124 - Metis, 3.Basım Kasım 2015, çev: Neyire Gül IşıkKitabı okudu
Nietzsche’nin keskin bir gözlemi vardır, der ki bizi başımıza gelen şeylerden çok gelmeyen şeyler etkilermiş…
Sayfa 69 - Metis, 3.Basım Kasım 2015, çev: Neyire Gül IşıkKitabı okudu
Yaşam bu muymuş? İyi, sonra bakarız!
Sayfa 93 - Metis, 3.Basım Kasım 2015, çev: Neyire Gül IşıkKitabı okudu