Bu küçük derlemenin sonuna dek gelebilmiş olanlar, “Bu adam da amma kavgacıymış!” diyerek parçalı kişiliğime yeni bir parça daha ekleyebilirler. Vardıkları sonuç buysa, ne söyleyebilirim? Olsa olsa şunu: “Kim değil ki?” On iki yıldan fazla bir sürede on iki kavga yazısı. Çoğu da savunma. Çok mu gene de? Çok diyorsanız çok olsun.
Bir kavga daha çıkarmayalım.
Anlatının hiçbir zaman tek özneli bir edim olmadığı fikrini savunan Tahsin Yücel Tartışmalar’da her biri karşı-özneye yazılmış on iki tartışma yazısını topluyor. Tahsin Yücel, “çift yönlü anlatı izlencesi” olarak tanımladığı ve yer yer ağız kavgasıyla benzer özellikler gösterebildiğini kabul ettiği bu yazılarında edebiyat dünyasından tanıdığımız pek çok farklı isimle yazınsal bir tartışmaya giriyor. Farklı edebî figürlerin yapısalcılık akımına getirdiği eleştirilere, yazın ödüllerinin seçici kurullarında görev alan kişileri eleştiren Aziz Nesin’e ve Fethi Naci’nin Peygamberin Son Beş Günü incelemesine cevap veriyor, Türk Dil Kurumu'nu savunuyor ve Kara Kitap’ı eleştiriyor. Bu yazılarda Tahsin Yücel dönemin yazınsal dünyasına bir bakış sunmakla kalmıyor, aynı zamanda her şeyin eleştirilebilir ve herkesin eleştirmen olduğu bir dönemde nasıl dürüst bir eleştirmen olunabileceğini hatırlatıyor okurlarına.
