Okuduğum en "özgün" kitaplardan birisi. Tür olarak herhangi bir sınıfa sokmak zor. Kah Jules Verne romanlarını kah Arthur Conan Doyle'un Sherlock'unu hatırlatıyor. Ancak ne yazık ki kitabın hak ettiği ilgiyi göremediğini düşünüyorum.
Kısaca kitaptan bahsetmem gerekirse; Osmanlı'nın son döneminde geçen bu hikayenin başrollerini kendini doğu gizemleri ve okültizmaya adamış Tevfik efendi ve onun kadim dostu Kıyam bey paylaşıyor. İkilinin başından geçen entrika, heyecan ve aksiyon dolu macera, yazarın ilgi çekici mizahıyla birleşince ortaya keyifle okunacak bir kitap çıkmış. Eryürek'in kelime oyunları, komik açıklamalarla dolu dipnotları, karakterlerin kullandığı üslup, kitabı tarihi bir romandan ziyade bir mizah kitabına dönüştürmüş. Tevfik efendinin üslubu yer yer Sherlock'u hatırlattı bana. Elbette Sherlock'un sakar versiyonu :) Onun dışında, İhsan Oktay Anar'ın "Yedinci Günü"nü de anımsattığını söyleyebilirim.
Bence okunmayı hak eden bir kitap ve üzerine daha çok yazılması gereken bir türü sunuyor bize yazar. Okumanızı tavsiye ederim.
