Bir insan acıma duyar ve yapabileceği, yapması gereken her şeyi yaptığını sanır, evet ve bu acımasını dışa vurunca da rahatlar, ne var ki çepeçevre her şey eskiden nasılsa yine öyle değişmeden kalır. Bir mezarlık duygusudur bu, bu acıma, ölülere değer verir, yaşayanları ise incitir ve onlara sadece zarar verir.