Zamanın da okumuştum ve akıcı güzel bir dili vardı. Mesela kitabın baş rolü bir olaya karışıyordu ve sonucunda bir olay yaşanıyordu. (Zaten mantıklı olan olay'ın sonucunda bir olay yaşanması değilmi. ) Gemiden denize atlayışını hayal etmiştim, ayağını mercan kayalıkları kesiyordu. Rengi kırmızı göz alıcı bir renk, mas mavi su ama tam köpek balıklarının gezebileceğini düşündüğüm bir su ve hafif sığılık. Tabi ayağı kesilince köpek balıkları kanın kokusunu alıyordu ve sonucunda adrenalin patlaması. Bu görüntü (hayalimde canlandırdığım) kitabın kapağını her gördüğümde aklıma gelir. Belki de kitapları saklamamızın en büyük sebebi budur. Değişik içeriklere sahip bir kitap. İsteyerek okuduğum ve bitirdiğim ilk kitap bu kitap olabilir. (He şunu unutmayayım; Çaldığım ilk ve son kitap.)
Kitap okumaya bu kitapla başlamadım tabi ama kitapları anlamaya ve içeriklerini unutmamaya (Alis harikalar diyarında ve bu kitap) bu kitap ile başladım.
