Tekniğe İlişkin Soruşturma
Martin HeideggerTekniğe İlişkin Soruşturma Quotes
You can find Tekniğe İlişkin Soruşturma quotes, Tekniğe İlişkin Soruşturma book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Sözcükler yalnızca şeylere ad olsun diye ortaya konulmazlar. Onlar, Varlık'ın kendisini sürekli olarak yeniden görünüşe çıkarması dolayısıyla, şeylerin sabit anlamlarının sabit taşıyıcıları olarak kalamazlar.
Tüm düşünme yolları, az veya çok farkına varılabilir şekilde, dil aracılığıyla olağandışı bir tarzda, dil içerisinden yol gösterirler.
Sayfa 43Kitabı okudu
Tehlikeye ne kadar yaklaşırsak, koruyucu güce giden yollar o kadar parlak bir biçimde ışıldamaya başlar ve biz de o kadar soruşturucu hale geliriz. Çünkü soruşturma, düşünmenin dindarlığıdır.
Gerçeklik, Varlık’ın her defasında kendisini yeniden görünüşe çıkarması itibariyle bir nedensellik zinciri içinde 'açıklanacak' bir şey zaten olamaz. Varlık'ın her defasında kendisini yeniden görünüşe çıkarmasına ise bir 'neden' aranamaz; yalnızca şu söylenebilir: 'Varlık'a öyle olmaktadır.' Buna bağlı olarak 'düşünme', dedüktif de olamaz. Çünkü kendisinden hareket edilecek ve yine kendisinden hareketle çıkarımlar yapmamızı ve her şeyi açıklamamızı sağlayacak bir 'ilk ilke', bir 'ilkelerin ilkesi' de yoktur. 'Düşünme', yalnızca bir aydınlığa çıkarma, bir 'Varlık'ı aydınlatma' etkinliği olarak betimleyici ve anlatıcı olabilir. Heidegger için sorulacak ilksel soru, daima nasıl sorusudur; niçin/neden sorusu değildir.
Grekler için 'bilim', logos'un içerdiği anlamlardan biri olarak, 'derinliğine düşünüp taşınmak' anlamına geliyordu; 'bilim' Varlık’a ilişkin bir 'düşünme'ydi. Buna karşılık Heidegger'e göre Yeniçağdaki görünümüyle 'bilim düşünmez.' Çünkü bu bilim, artık, doğal veya tarihsel olayları nedensel ardışıklıklar olarak tasarımlayan öznenin, yani kendisini kendinin-bilinci olarak doğadan ayıran ve böylece doğayı kendisine yabancı kılan bu öznenin bir disiplini olup çıkmıştır.
Sayfa 20Kitabı okudu
Nietzsche'de düşünme Varlık'ı Varlık olarak yok eden bir düşünmedir. Oysa Heidegger'e göre 'düşünme' yalnızca İnsanî bir yapıp etme değildir. Aslında Heidegger, Nietzsche'nin eserinin, cüretkâr yeniliğine rağmen, başlangıcından beri metafizikte mevcut olan eğilimleri yalnızca bir son noktaya vardırdığını söyler. Bunun çarpıcı kanıtı şudur: Batı düşünmesinde görünüşe çıkışı içerisinde Varlık'ın engellenmesi, bizzat Varlık'tan çıkar. Tam da çerçe velemenin meydan okuyucu açığa-çıkmasında olduğu gibi, insanı en yüksek metafiziksel düşünmesinde bile değerkoyucu ve bu itibarla temelde 'kullanım için düzenleyici'olarak ileri iten güç - ve eşzamanlı olarak hiçbir şeyin kendinde olduğu gibi görünmemesini ve insanın her şeyi bu denetim altına alıcı tarzda tasarlamak ve betimlemek zorunda olmasını ortaya çıkaran güç- modern çağda git gide daha nüfuz edici bir şekilde hüküm süren Varlık'ın kendisinin kaderidir tam da.
Heidegger, Greklerin temel deneyimlerinin, mevcut olan her şeye dolayımsızca yanıt verdikleri bir deneyim olduğunu söyler. Grekler karşılarına kendiliğinden çıkan her
şeyi açık bir şekilde alımlamışlardır. Onlar, Yeniçağ felsefesinin özneyi merkeze koyan tavrına tamamen yabancıdırlar. Greklere göre karşılaşılan her şey 'mevcut olan'dır; fakat 'mevcut-olan', 'mevcut olmayan'dan çıkar, o öne-çıkmış bir şeydir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Gizini-açma, kendisini, kendi çok çeşitli, iç-içe geçmiş yollarının gizini, onların akışlarını düzenlemek suretiyle açar.
Sayfa 58Kitabı okudu
İnsan gözlerini ve kulaklarını açık tuttuğu, yüreğinin kilidini açtığı ve kendisini, derin düşünmeye ve mücadele etmeye, şekillendirmeye ve çalışmaya, yalvarmaya ve şükran duymaya teslim ettiği her yerde; kendisini zaten hep gizinden-çıkmış-olana sokulmuş bulur.
Ne var ki İnsan, gerçekliği, ona hakim olabileceğini düşünerek kendi eseri olarak kurduğu kadar, bunu, varolan her şeyde ve kendisinde hüküm süren açığaçıkma insanın böyle yapmasını meydana çıkardığı için yapar. İşte modern insan, bu İkincisinin, yani kurup yaptığı her şeyde Varlık'ın bir açığa-çıkmasının payı olduğunu unutmuştur. Oysa Varlık'ın kaderi ve insanın yapıp etmesi eşzamanlı olarak birbirine aittirler. Bu husus, Heidegger'in 'düşünme'si için temeldir.