Terapi Günlükleri
Betül DemirkıranSözler ve Alıntılar
Babalar ve Kızları
Bir babanın cismen var ama ruhen yok olması kızının hayatındaki hatalarının toplamı…
Ne zordu ego denen şeyi mağlup edip yeni bir SEN icra etmek.
Sayfa 88Kitabı okudu
Dışarıyla olan kavgamız aslında kendi içimizde olan kavgamızdan kaynaklanıyordu.İçeriyi çözdükçe dünya güzelleşiyordu, kavgalar bitiyordu.
Sayfa 96Kitabı okudu
En çok da nefret ettiğimize benziyorduk...
Anladım ki hayatımızı dolduran şeyler hep anne ve babamızdan aldığımız davranış mirasıydı. Ya annemiz oluyorduk ya da babamız. En çok da nefret ettiğimize benziyorduk.
Sayfa 22Kitabı okudu
Anne cennet olursa çocuk da melek oluyordu, bunu anlıyordum. Çocuğun cenneti olmak gerekiyordu... ona bu dünyada cenneti sunmazsak o hep cehennemde yaşamayı tercih edecekti... Ve yine bir insanın en büyük hesabı evlat üzerinden olacaktı, anlıyordum. Evlat en büyük emanetti anne babaya, en büyük imtihanı olacaktı elbette.
Sayfa 146Kitabı okudu
Sevdiğimiz hayvanlar bile anne babamizla akalıydı. Babam; üvey annesi ve babası tarafından sokağa atıldığından beri sokaktaki hayvanları eve toplamaya başlamıştı. Aslında sokaktan kendini kurtarıyordu... Kendini iyileştirmeye çalışıyordu. Her şey zaten kendimizle ilgiliydi. Kendimizle ilişkimizi de anne babamız ve yaşadıklarımız belirliyordu.
Sayfa 217Kitabı okudu
Büyüyünce annemin annesi olmuştum.
Sayfa 221Kitabı okudu