Teslimiyet
Burhan DemirTeslimiyet Gönderileri
Teslimiyet kitaplarını, Teslimiyet sözleri ve alıntılarını, Teslimiyet yazarlarını, Teslimiyet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
En sonunda
Teslim olacağız hepimiz
Beklenen sonlara.
Bir yaz akşamı şiir olup
Birbirimize okunacağız.
Kavrulmuş güllerin kokusuyla
Oyalanacağız sokaklarda.
Derken bir başka sonun,
Bir başka gençliğin daha
Beklenmeyen taze acısı
Okşayacak yanağımızı.
Bu böyle sürüp gidecek
Uykuda.
Çarpacak esintiler
Ormanın yüreğinden
Kendi yüreğimize
Sonlar serilecek ayak tabanlarımıza
Çırılçıplak gezeceğiz tepelerde.
Elimizde bitmiş bir kitapla,
Yalanlayacağız sonları.
Yalanlayacağız tutkuyla.
Çeşmeler buz tutar akşam
Yalnızlığında.
Denizde olursun balık,
Ucunda oltayla.
Toprakta kum tanesi olur,
Sımsıkı sarılırsın.
Tepemde uçurtmasındır,
Elimde ipini tutarım.
Yeryüzünde, böyledir yaşamak
Böyledir yarına tutunmak.
Dünlerime kulak verdim
Dün gece
Bir boşluk açtım içimde.
Ben vardım orada
Uzanan soğuk ellerimle
Ben vardım,
Tanrı’nın dahi hissedemediği
Nedenlerimle.
Sabah ve akşam
Katledince beni koğuşumda,
Kurmuş oluyor sıçanlar alarmımı
Ölümümden bir sonraki dakikaya.
Gardiyanlar varınca kapıma
Ruhumla çatıdan onlara bakarken
Bulunuyorum.
Ve büyüdük
Göremez olduk önümüzü.
Çocuk kalmak,
Büyüyünce boyadı anca gözümüzü.
KDYKitabı okudu
Kayboluyorum anne, yetmiyor artık
Bulmaya beni
Oynadığım saklambaçlar.
Yetmiyor aranmalarım
Çalılıklar ardında.
Üşüyorum anne, yetmiyor artık
Örttüğün battaniyeler üzerime.
Avucumda ateşle dileniyorum
Yangınlar istiyorum kapı kapı
Hiç sönmek nedir bilmeyecek.
Kapılınca telaşa gölgeler
Bulamayız izlerini
Kıvrım kıvrım sokaklarda.
Zapt edemeyiz ölümleri
Ölüleriyle.
Tutamayız inatları kabuğunda
Yıkamayız duvarları
Sahiplerinden habersiz.
Bir düşe yolculuk yaparız;
Koyulur nehre sandallar,
Çekemeyiz kara kürekleri
Olmadan varılacak yer
Olmadan insan
Olmadan dün, bugün, yarın…
Doldurmadan yağmur bir nehri,
Varamayız istediğimiz yere
Varamayız işte.
Herkesin dünden
Kuruludur sahnesi
Zeminlerinde fokur fokur
İnsan eti kaynar
Her birinin
Gelen geçen yok olur.
Dekorlar kendini dağıtır
Bir sahne bir diğerine uzanır
Kestirmeden.
Afallar, somurtur, lime lime olur
Perdeler kapanıncaya dek
Kimi tıka basa dolar
Kiminde nefesin yankılarına eşlik edilir
Yalın ayak.
Zaman bırakır yakamızı;
Yeniden duyarız seveni
Yeniden anımsarız
Cam kırıklarına benzemez
Kalp kırıkları
Atılamaz bir çırpıda çöpe
Küçük dokunuşlara aldandı
Kelebek yavrusu.
Minik hâliyle;
Büyük sevaplara tırmandı
Yuvarlandı dere boyu.
Sayfa 22Kitabı okudu
Hafızana kazınınca günler
Sarılmaların kokusu siner üzerine
Sayfa 19Kitabı okudu