Tevhid Risaleleri-2
KolektifSözler ve Alıntılar
Senin tağutu inkâr etmen șu șekilde olmalıdır: Allah'tan başkasına ibadetin batıl olduğuna itikat etmeli, ondan başkasına ibadeti terk etmeli, ondan başkasına ibadete buğzetmeli, ondan başkasına ibadet edenleri tekfir etmeli ve onlara düşmanlık etmelisin.
Allah'a imanın manası ise Allah'ın yalnızca kendisine ibadet
edilen ve ondan başkasına ibadet edilemeyen tek mabud olduğuna itikat etmendir. İbadetin bütün çeșitlerini Allah'a halis klmaktır. Allah'tan bașka ibadet edilen her şeyden bu hakkı nefyetmektir. İhlâs ehlini sevmek, ihlâs ehline dostluk yapmak müşriklere buğzedip onlara düşmanhk beslemektir.
İbni Kayyim;
"Tağut, kulun kendisi vasıtasıyla haddi aștığı her mabud,
uyulan her sistem ve itaat olunan her șeydir. Her kavmin tağutu Allah ve Rasulünden başka kendisine muhakeme olunan, Allah (Subhanehu ve Teala)'nın dışında kendisine ibadet edilip körü körüne tabi olunan, insanları Allah (Subhanehu ve Teala)'nın kanunlarından başka kanunlara çağıan ve Allah (Subhanehu ve Teala)'nın kendisine itaat edilmesini yasakladığı kişi ve kuruluşlardır.
TAĞUT NEDİR ?
Tağut; Allah (Subhanehu ve Tealâ)'dan başka ibadet edilenlerin, sapıklıkta öncü olanların, batıla çağıran ve onu iyi gösterenlerin hepsidir. Allah (Subhanehu ve Tealâ) ve Rasulüne zid olan hükümlerle insanlar arasında hüküm verenler, kahin ve sihirbazlar, sapık ve yalan hikayeler uydurarak insanları mezarlara ibadet etmeye çağıran mezar bekçileri, hizmetçileri ve koruyucuları aynı şekilde birer taguttur. Bu tağutların aslı ve en büyüğü ise şeytandır.
Allah (Subhanehu ve Tealâ)'yı tam anlamıyla tanımak, her türlü eksikliklerden tenzih etmek, O'nu yüceltmek ve O'na tazimde bulunmak gerekir. Yine ayetten öğrendiğimiz başka bir gerçek de, insanın Rabbini ve bizzat kendisini tanıması gerçeğidir. Mademki O Rab'dır, o halde mutlaka O'nu rab edinen vardır. Mademki O merhamet edendir, mutlaka bir merhamet olunan vardır. Mademki ortada bir Malik bulunmaktadır, o halde mutlaka O Malik'in emrinde olan varlıklar olmalıdır. Mademki ortada bir kul vardır. Mutlaka onun bir ilahı olmalıdır. Mademki ortada hidayet eden vardır. Mutlaka bir hidayet olunan bulunmalıdır. Mademki nimet veren vardır, mutlaka bu nimetleri alan da vardır. Mademki gazaba uğrayan bir toplum vardır, bu durumda gazapta bulunan bir varlık da vardır.
Allah (Subhanehu ve Tealâyı) tam anlamıyla tanımak, her
türlü eksikliklerden tenzih etmek, O'nu yüceltmek ve O'na
tazimde bulunmak gerekir. Yine ayetten öğrendiğimiz başka bir gerçek de, insanın Rabbini ve bizzat kendisini tanıması gerçeğidir. Mademki O Rab'du, o halde mutlaka O'nu rab edinen vardır. Mademki O merhamet edendir, mutlaka bir merhametolunan vardır. Mademki ortada bir Malik bulunmaktadır, ohalde mutlaka Malikin emrinde olan varlıklar olmalıdr. Mademki ortada bir kul vardur. Mutlaka onun bir ilahı olmalıdr. Mademki ortada hidayet eden vardı. Mutlaka bir hidayet olunan bulunmalıdır. Mademki nimet veren vardır, mutlaka bu nimetleri alan da vardır. Mademki gazaba uğrayan bir toplum vardı, bu durumda gazapta bulunan bir varlık da vardır.
Sırat-ı Mustakim ne şekilde yorumlanırsa yorumlansın, hepsi şu şu esasın esasın içindedir:
Allah Subhanehu ve Teala'dan başka ibadete layık ilah olmadğına ve Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)'in Allah'n Rasulu olduğuna şahitlik...
Bu şahitliğin özelliğine gelince.Bu, kalple Allah'ı sevmek, O'nun rızasını kazanmak için tüm gayretini ortaya koymaktır. Öyle ki kalpte Allah sevgisinden başka bir sevgiye yer kalmamalı, O'nun rızasını kazanmaktan başka bir șeye firsat verilmemelidir.
İyi bil ki insan, tağutu inkâr etmeden Allah'a iman etmiş
olamaz. Bunun delili ise şu ayettir:
"Her kim tağutu inkâr eder ve Allah'a iman ederse kopması
mümkün olmayan sapasağlam kulpa yapışmıştır." (Bakara, 256)
Rüşd, Muhammed (sallallahu leyhi e sellem)'in dinidir.
Sapıklık ise Ebu Cehil'in dinidir. Kopmayan sapasağlam kulp ise Lailaheillallah şehadetidir. Bu da iptal ve ispatı kapsayan bir kelimedir. Allah'tan bașka her șeyden ibadetin her çeşidini nefyedip iptal etmektir. ibadetin bütün çeşitlerini yalnızca ve sadece O'na, ortak koşmadan Allah'a sarf etmektir.