Öykü okumanin başka bir tadı vardır.
Ursula'nin tarif ettiği yer güzel, şenlikli,renkli, eğlenceli,doğanın tüm cömertligini sunduğu güzel Omelas. Omelaslilar basit insanlar değillerdi hem de mutlu olmalarına rağmen diyor Ursula ve mutluluğu epey aptalca bir şey olarak görüyoruz diye de ekliyor.
Omelaslilarin mutlu olmaları güneş almayan ,nemli toprakta kendi dışkısı içinde yaşamaya mahkûm olan bir çocuğun var olmasına bağlı ve tüm omelaslilar bunu biliyor. Peki tüm toplumun mutlu olması için bir kişinin mutsuz olmasına,acı çekmesine ,istismar edilmesine göz yumulabilir mi? Bunun yükünü kaldıramayanlar omelastan çekip gidiyor,acaba gittikleri yerde mutlu olabiliyorlar mı, mutluluk ,erdemli davranabilmek bir tercih mıdır, neye bağlıdır,seçimlerimizde özgür müyüz?
Bunları düşündüren 10sayfalik bir öykü...edebi değeri olan akılda iz,yürekte güzellik bırakan
İyi ki okudum dedirtenlerden
