Yani belki de danstan hiç söz açmamalıydım, sonuçta Franny artık hiçbir dansa gidemeyecekti.Ne tuhaftı.Ben büyüyordum, öteki çocuklar da büyüyorlardı.Birkaç ay içinde, resmen ilk gençlik çağıma girecektim.Bir yıl içinde de neredeyse on dört olacaktım.Öyle büyük bir yaşmış gibi geliyordu ki o yaşa ulaşmak olanaksızdı sanki.Oysa Franny hep on iki yaşında kalacaktı.