Hələdə təsirində olduğum o kitab
Filminə baxmışdım . Düzü o qədər də təsirli deyildi. Amma kitabı oxuyarkən Təhminə obrazı ilə aramda görünməz bağ yarandı. Cəmiyyətin qınaq obrazına çevrilmiş Təhminə ,nə etsə bir nöqsan axtarılırdı. Onun bele tənqidlərə məruz qalmasına səbəb , həyatını camaatın sözünə görə yox, öz istədiyi kimi şablonlara,
İnsanlar ölərkən birdəfəlik ölmürlər, tamam yox olmurlar, nə qədər ki, onları xatırlayan, onların səslərini, sifətlərini yaddaşında saxlayan adamlar durur, bu ölənlər də hələ yaşayırlar- fikirlərdə, xəyallarda, təsəvvürlərdə yaşayırlar.
— Niyə başa düşmürsüz axı? Sevir o sizi. Hamıdan çox sizi sevir...
— Bəli, “hamıdan çox”, — deyə təkrar elədi, — elə iş də bundadır ki, “hamıdan”... “hamıdadır” elə iş...
Sən deyə bilərsən ki, xeyr, mənim heç evlənmək zad fikrim yoxdur, elə-belə müvəqqəti, keçəri bir əlaqədir bu. Çox əcəb, belə olan surətdə yenə nakişi hərəkətidir sənin hərəkətin. Bəlkə onun da həyatı sənə görə qırılır, dağılır, onu da bir düşünməlisən axı. Əlaqəniz müvəqqətidirsə, hər bir müvəqqəti şey gec-tez qurtarır və bir gün bu əlaqə də qırılanda, onun halı necə olacaq, axı o da insandır, onu da nəzərə al, onu da düşün.