Türk yöneticilerin tamamı devlet idaresini değil kendi zenginlikleri düşünüyorlar şu anda şöyle bir kanı hasıl olmaktadır ki Türk yöneticiler devlet hazinesini yağmalayarak zenginliklerin arttırmak için en uygun zamanı yakalamışlar Sultan'ın dikkatsizliği yüzünden hazine boş almıştır.
Tolstoy Türklerden bahsederken Her şeyden önce onların hür olmayı sevdiklerini ve gururlu olduklarını belirtiyor. Türk halkının durumu onlara zahmetli, kibirli, Şöhret seven bir haktır, kendileri hakkında hür bir millet olarak bahseder.
Türklerin yönetiminde Ayrıca İran sınırlarında yakın bölgelerde yaşayan halklar da var. Bunlar geçimlerini birbirini soyma sağlıyor sayıları azdır. Onlara da Arap deniliyor.
Tolstoya göre devletin mali çöküşüne sebep olan başka nedenlerden biri imparatorlukta hüküm sürmekte olan hazinenin hortumlanması ve suistimal lerdir ona göre şayet vezirler hırsızlık yapmasalar ve tutumlu olma ya çalışsalar o zaman hazine çok daha büyük kaynağa sahip olurdu.
Tolstoy Sultan'ın eğlencelerinin hazine ne kadar pahalıya mal olduğuna dikkat çekiyor;" avlamayı çok seviyor çeşitli av merasimlerine büyük harcamalar yapılıyor hazine bu harcamalardan zor duruma düşmüştür."
Feyzullah Efendi Dönemin en önemli devlet adamlarından birisiydi Hatta bazı tarihler onu diktatör diye isimlendiriyordu. Sultan ikinci Mustafa üzerindeki etkisini kullanarak ilmiye makamlarını yani Kazasker ve diğerlerini kendi oğulları akraba ve arkadaşları ile doldurdu. Ayrıca Feyzullah Efendi kendisine karşı olumsuz görüşte olanları İstanbul'da Anadolu’nun uzak köşelerine sürdü sivil görevlere yapılan tayinler sadrazamlık da buna dahil şeyhülislamın önerileri ile yapılıyordu.