Bu sınıflar bazen memnuniyetsizdir, bazen de değildir. Bazen, "insanlığın dostları" kendilerine yardım teklifleriyle gelene kadar, kendilerinde bir şeylerin eksik olduğunu bilmezler. Bazen memnuniyetsiz ve kıskançtırlar. Başarılarını hak ettiklerinin adil bir ölçüsü olarak görmezler. Başkalarınınkiyle kıyasladıkları talihlerinden dolayı kendilerini veya ebeveynlerini suçlamazlar. Bazen dünyadaki mutlulukları için ihtiyaç duyduklarını hissettikleri her şeyde hakları olduğunu iddia ederler.