Troya'da Ölüm Vardı
Bilge KarasuSözler ve Alıntılar
Bu postun altına en sevdiğin alıntıları yazar mısın?
Ölüm sessizliği çöktü geceye Troya. Acıları da sessizce yaşadık zaten. Kelimeler beynimi kemirirken, boğazımdan dışarıya tek kelime çıkmadı.
Öldürdünüz efendim...
Ah bu anda burada olmayacaktım ben olmamalıydım, bütün bu şeyleri düşünmemeliydim, bildiğim insanlar dolmamalıydı aklıma, bildiğim sözler duymamalıydım çevremde kafamda, o esmer insanlar arasında olmalıydım, tanımadığım seslerini bile anlamayacağım insanlar arasında dar dağ geçitlerinden geçerken sepetleri başlarında o dağların ötesindeki vadilere kendi vadilerinin yemişlerini o garip çoğunun adı duyulmamış tadı bilinmemiş yemişlerini götüren kuşdilli insanların arasında olmalıydım, sıcaktan yarı çıplak gezen, Tanrı'ya körükörüne inandıkları bağlandıkları halde günah işlemek için hiçbir fırsatı kaçırmayan yaşamanın tadından başka yalnız Tanrı korkusunu bilen adamlar arasında...
Sayfa 136Kitabı okudu
Öyle, dedi, yalnız ikimiz. Aklım ısınmağa başlıyor. Yalnız ikimiz dedi.
Bakıyorduk birbirimize. Sonra bakmadım bir daha. Yüzünün uzaklığı yorucuydu.”
Yaşamaya çalışırım, beceremem...
Baharın mavisinde ölmeliyim.