1891 yılında ilk basımı yapılan kitap, gazeteci ve Jön Türkler'in öncülerinden Mizancı Murat tarafından kaleme alınmıştır. Yazarın ilk ve tek romanıdır.
Bulunduğu dönemde mevcut olan romanların sade aşk, sevgili konularını işlemesi ve millî roman olarak adlandırılması Mizancı Murat'ı çok rahatsız etmiştir. Bunu dile getirmiş ve bazı eleştirilere maruz kalmıştır. "Tenkit ve itirazda bulunmak kolaydır. Hüner, öyle bir eseri meydana koymaktır." şeklinde şahsına yapılan eleştirilere cevap olarak bu eseri yazdığını açıklamıştır.
Romanın başkarakteri Mansur Bey, Cezayir'de yaşayan köklü bir ailenin oğludur. Roman, Mansur Bey'in İstanbul'a gelmesi ile başlar. Kendisi doktor olan Mansur Bey, eğitimci kişiliği ve devletine, dinine bağlılığı ile örnek bir Osmanlı vatandaşını canlandırmaktadır. Onun vasıtası ile dönem içinde mevcut olan ahlak, ekonomi, din ve aile yozlaşmasını görmüş oluyoruz. Mansur'un eleştirileri ve çabası bugün bile bize örnek olacak düzeydedir. Hem dönemin şartları hakkında bilgi edinmek hem de bugün için dersler çıkarmak için gözden kaçmaması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.
