Kitabın künyesinde muhtevası özetlenmiş. Ben daha çok şiddet üzerine bir inceleme yazmak istiyorum.Linç,şiddetin kitleselleşmesi yani doktirinel bir ötekileştirmenin neticesi olduğunu düşünmekteyim.Osmanlı 'dan tevarüs edilen bu olgu,gününüzde ekseriyetle totaliter olandan azınlığa yönelik sistemik bir ehlileştirme haddini bildirmek üzerine tesis edildiğini düşünmekteyim. Etle tınak mottosundaki tırnaklar linçle her seferinde tekrarlayan hamasi duygularla yeniden inşa ediliyor. Linçe uğrayanda kendini bu tarihçeden tariflendiriyor.Kerbela'dan tutunda, Madımak'a,6-7 Eylül olayları gibi... Referans noktalarına yerleşmiş tarihçede,vahim olan şey, linçi oluşturan değerlerin bir özeleştiri gerçekleştirmiyor oluşudur. Bu da olayların farklı mekanlarda farklı ölçülerde tekerrürüne neden olmaktadır.Bu araştırma yakın siyasi tarihimizin şiddet tarihçesi olarak not edebiliriz.
