Bir kadın gördüm, ağlıyordu.
Saçları aktı,
Yüzünde derin çizgiler vardı.
Gözlerinde,
Bir asrın yorgunluğu okunuyordu.
Gülmeyi unutmuştu,
Sırtı hafif kamburdu,
Zayıftı, beli bükülmüştü,
Elleri kırışmıştı,
Her gün yolumun üstündeki
İncelmiş parmaklarıyla
O çöpleri karıştırıyordu.