Ne kadar az kendim olabildim yıllardır. Ne kadar az gezdim, gördüm, düşündüm..
Ne kadar az tanıdım hayatı.
Ne kadar az tanık oldum geçmiş insanların kalıntılarının ibretine.
Ne kadar az ayak izim kaldı toprakta..
Ne kadar az görebildi beni gökyüzü..
Ne kadar az kendim olabildim yıllardır. Ne kadar az gezdim, gördüm, düşündüm..
Ne kadar az tanıdım hayatı.
Ne kadar az tanık oldum geçmiş insanların kalıntılarının ibretine.
Ne kadar az ayak izim kaldı toprakta..
Ne kadar az görebildi beni gökyüzü..
Bana lazım olan ,sakınmasız konuşmak .
Yeri zamanı geldiğinde ,kendi sesimle ,
gelmişimiz geçmişimiz bugünümüz yarınımız için
kendi rengimce yüksek sesle konuşmak ./