Hep düşünüyorum, keşke hayata tekrar başlayabilseydik, bu sefer ne yaptığımızı bilerek! Çoktan yaşadığımız ilk hayatımız, lafın gelişi, bir taslak olsaydı, ikincisiyse baskıya hazır hâli! O zaman, herhalde, hepimiz kendimizi tekrar etmemeye çalışırdık. Hayatımıza başka bir yön verirdik, bol ışık alan ve böyle çiçeklere sahip evlerde yaşardık... Evliyim ve iki kızım var, eşimin sağlığı pek yerinde değil, falan filan... Fakat hayata tekrar başlayabilseydim, evlenmezdim... Yo, hayır!
Biriyle baş başayken sorun yok, herkes gibi hissediyorum ama kalabalık olunca keyifsiz ve ra-hatsız oluyorum... Oldukça saçmalıyorum ama bir yandan da, çoğu kişiden daha dürüst ve açık sözlü oluyorum. Bunu kanıtlayabilirim üstelik...