Hüseyn Cavidin “Uçurum” faciəsi ilk dəfə ayrıca kitab halında nəşr olunmuşdur. Geniş oxucu kütləsi üçün nəzərdə tutulan kitab AMEA Hüseyn Cavidin Ev Muzeyi tərəfindən pyesin mətbuatda dərc olunmasının 100 illiyi münasibəti ilə nəşrə hazırlanıb. Kitabın tərtibçisi AMEA Hüseyn Cavidin Ev Muzeyinin direktoru, Əməkdar mədəniyyət işçisi, filologiya elmləri doktoru Gülbəniz Babaxanlı nəşrə yazdığı “Ön söz”də göstərir ki, mövzusu Türkiyə həyatından alınmış, süni avropalaşmanın, yad təsirlərin milli mənəviyyatla uzlaşmayan eybəcərliklərini əks etdirən bu dörd pərdəli faciə ilə dramaturqun yaradıcılığının birinci mərhələsi başa çatıb. Cavidi yaxından tanıyanların qeydlərinə əsasən, şair “Uçurum” faciəsini 1905-1906-cı illər arasında Türkiyədə olduğu zaman yazmağa başlamış, 1917-ci ildə yenidən əsər üzərinə qayıdaraq 1919-cu ildə tamamlamış, 1920-ci ilin aprel ayından mətbuatda hissə-hissə dərc etdirmişdir. 1922-cı ilin 2 iyun tarixində isə əsər D.Bünyadzadə adına Hökumət Teatrında ilk dəfə tamaşaya qoyulmuşdur. Qeyd edək ki, nəşrin redaktoru AMEA Məhəmməd Füzuli adına Əlyazmalar İnstitutunun direktoru, akademik Teymur Kərimli, cildinin tərtibçisi isə həmin institutun Çap kitablarının tədqiqi şöbəsinin müdiri, tarix üzrə fəlsəfə doktoru, dosent Cavid Cəfərovdur.

Yazar:

Hüseyn Cavid

Editör:

Teymur Kərimli

Türler:

Edebiyat,

Senaryo-Oyun

#1.237 Senaryo-Oyun türünde

Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 36 dk.Sayfa Sayısı: 233Basım Tarihi: 2020Yayınevi: AMEAOrijinal Adı: Uçurum

Ülke: AzerbaijanDil: AzericeFormat: Karton kapak

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

121gösterim

Yazar Hakkında

Hüseyn CavidYazar · 20 kitap

1882 yılında Nahçıvan’da doğmuştur. Çağdaş Azerbaycan edebiyatında ilerici romantizm hareketinin kurucularından biridir. Öğrenimine Nahçıvan’da medresede başladı; orta eğitimini Mekteb-i terbiye adlı yeni usullu okulda almıştır (1896-1900). 1900-1904 yıllarında Tebriz’in Talibiye medresesinde eğitimine devam etmiştir, bu arada şiddetli göz ağrımasından dolayı tahsilini bırakıp halı kilim ticareti ile uğraştı. Tebriz'den döndükten sonra 1906'a kadar Gürcistan'da (Kahetiya'da) yol yapan bir şirkette muhasebecilik yaptı. Babasının vasiyeti üzerine ağabeyi Şeyh Muhammed Cavid'i İstanbul'a tahsile yolladı. Hüseyin Cavit yüksek tahsilini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde almıştır (1906-1910). Azerbaycan'a döndükten sora Nahçıvan, Gence, Tiflis ve 1915 yılından itibaren de Bakü’de dil ve edebiyat öğretmenliği yapmıştır. Huseyn Cavid, eserlerini Sovyet Azerbaycan'da Kollektifleştirme ve Stalin'in tasfiyeleri sırasında yazmıştır. Totalitarizmin en kötü zamanlarında, "devrimci sosyalist başarıların" propagandacısı olarak hizmet etmeyi reddetmiştir. Bu nedenle, 1937'de "Sovyet iktidarını devirmeyi planlayan karşı-devrimci bir grubun kurucu üyesi" olmakla suçlanarak tutuklandı. Tutuklanması, ülke çapında entelijansiyaya karşı tasfiye kampanyasının bir parçasıydı. Sovyet hükümeti Huseyn Cavid'i 1930'ların sonlarında Uzak Doğu'ya Sibirya'nın Magadan kentine sürgün etti. 1941 yılında İrkutsk'un Tayşet şehri Şevçenko köyünde öldü. Ölüm sebebi olarak ayak donmasına bağlı sepsis ve kalp durması gösterilmiştir. Huseyn Javid, 1956'da suçlamalardan resmen temize çıkarıldı. Doğumunun 100. yılında Haydar Aliyev tarafından naaşı Sibirya’dan Nahçıvan’a getirtilmiş ve adına daha sonra anıt mezar dikilmiştir. 1996 yılında, Huseyn Cavid'in 114. yıl dönümü için inşa edilen anıt, mezarın üzerine inşa edilmiştir. Anıt mezarın mimarı, Rasim Aliyev'dir. Haydar Aliyev, türbenin açılış törenine de katılmıştır. Huseyn Cavid'in ilk lirik şiir kitabı Kechmish gunlar ("Geçmiş Günler") 1913'te yayınlandı. Ancak Cavid daha çok oyun yazarı olarak bilindi. Felsefi ve destansı trajedileri ve aile dramaları, Azerbaycan edebiyatına yeni bir gelişme çizgisi getirdi. Huseyn Cavid, edebi trajedisi Şeyh Sanan'da (1914), insanlar arasındaki dinler arası engeli kaldırmak amacıyla evrensel bir din fikri üzerine felsefe geliştirdi. 1918'de yazdığı en ünlü eseri İblis'de, tüm baskıcı güçlerin destekçilerini "insanlar birbirine karşı kurttur" felsefesiyle ve "20. yüzyılın kültürel vahşileri" olarak teşhir etmiş ve bunları Şeytan karakterinde özdeşleştirmiştir. Eserlerinde her türlü sömürgeciliği ve baskıyı eleştirmiştir. Huseyn Cavid, 1922'de Peyghambar (Peygamber), 1925'te Topal Teymur (Timur), 1933'te Sayavush (Siyâvuş) ve 1935'te Hayyam (Hayyam) gibi bir dizi tarihi destan yazmıştır.