-Benim de kanatlarım güçlü değil galiba.
-Doğaya git evlat, onun huzurunda diz çök, doğa ile bütünleş. Kanatlarına güç verecektir, seni güçlü kılacaktır. Ardından yeniden kanatlan ve ona koş.
Kızgın güneşten kavrulan boz toprak artık içinde barındırdığı son su zerresini de kaybetmişti, denizden esen rüzgara tutunan toz zerreleri yerden yükselip güneşe doğru koşuyordu.