Çocuk Edebiyatı üzerinde bir araştırma yaparken karşıma çıkan yazarlardan biriydi Seza Kutlar Aksoy. Bir numune olması açısından rastgele bu kitabı seçtim.
Hikayenin çekirdeğinde yer alan konular, çocukluğun o kutsanmış yıllarına yakışır çizgide. Yazarın kalbinin ve zihninin çocuk edebiyatına yakıştığına şüphe yok. Sadece, resimler bende “Bir şeyler eksik” duygusu yarattı. Kitabın hitap ettiği yaş grubunda resimlerin de önemli bir anlatım aracı olduğunu gözetirsek, çizgiler bana göre hikaye ile tam bir kardeşlik kuramamış. Bunu bir kenara koyarsak, yutulmasında kesinlikle sakınca görmediğim bir hap bu:)
