Umudun Rengi
Murat ÖzsanSözler ve Alıntılar
“Dünyaya çiçek olarak gelmek isterdim; temiz ve masum. İnsan türüyle karşılaşınca... Hayır, insan hiçbir canlı türüyle karşılaştırılamayacak kadar karmaşık ve bozuk...”
Sayfa 59Kitabı okudu
“Bir insan sorularla doğar; yaşama, düşlere ve kendisine yönelik sorularla. Tüm sorular yalanın kapısını kolayca açarken, insanın kendisine açılan kapının kilidi paslı olduğundan hayat boyu kapalı kalır. Bazıları o pası eritmenin yolunun acı çekmek olduğuna inanır. Bazıları ise acının insanı erdemleştireceğini sanır. Hayır, acı bize erdem katmaz. Kuyusunda boğdukça şekilsizleştirir, korkaklaştırır.”
Sayfa 43Kitabı okudu
Umudun Rengi
Gözlerimi açtığımda karanlığı duyabiliyorum artık. Tünelin taşlarına tünemiş senfonik iç çekişleri...
Haklısın, umudumu kaybetmeden bekleyeceğim.
İlahi varlık beni affedinceye kadar taşlardan birinde umudun rengine bürünerek sabırla bekleyeceğim...
Keşke tüm sorunlar karahindiba çiçeğinin beyaz topçukları gibi, kuvvetlice üflediğimizde uçuşup gitseydi. (S:48)
“Aslında hepimizin kıramadığı kabukları yok mudur? Kabuğun içi kötü de olsa bildiğimiz, alıştığımız dünyadır. Dışarısı ise bilinmedik bir yer. Bilinmezlik tehlike demektir , tehlike de korkuyu getirir. O yüzden de kabuğumuzun ötesine adım atmaya cesaret edemeyiz.”
Sayfa 181Kitabı okudu
Sıradan bir damlayım
Diye düşünme sakın
Karışabiliyorsan rüzgarın hıçkırıklarına
Yutabiliyorsan çam ormanlarını
Ya da akabiliyorsan ihtiyar çehrelerden
Ve dönebiliyorsan istediğinde
Eflatun tülden yuvana
Koca okyanusta da olsan
Fark yaratırsın her zaman
Sayfa 212Kitabı okudu
Sırları açmak, özgürleşmektir.
Sayfa 17Kitabı okudu