Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Unutma Bahçesi
Latife TekinUnutma Bahçesi Reviews
You can find Unutma Bahçesi reviews, Unutma Bahçesi book reviews, Unutma Bahçesi ratings on 1000Kitap.Score
7.4Out of 10
280 syf.
·
Not rated
Yüce Tanrı Bir Bahçe Dikerek İşe Başladı
"Bir bahçe en katıksız insanca kıvançların kaynağıdır. İnsan ruhunu en güzel o yeniler, onsuz konaklar saraylar kupkuru birer el ustalığı olarak kalır." Francis Bacon
Latife Tekin, ilk kitabı Sevgili Arsız Ölüm yayımlandığında, henüz 26 yaşındaydı. Amarantha'nın yalnızlığıyla çok erken tanışması, Marquez'in eliyle ardarda bir çok eser
İyi ki unutuyoruz, yoksa yaşayamayız! diyen kimdi? Nietzsche mi yoksa? Unuttuğu için mi bir atın boynunda buldu deliliği?
Yani unuttuğu için mi delirir insan, yoksa unutamadığı için mi?..
Ağır ve zor olan işte bu unutma bahçesinin içinde yaşamak... burada yaşayanları anlamak ve onlara uyum sağlamak... aslında burası berbat acıları unutma durağı... durakta bekleyen var mı!!!
Merhaba;
Latife Tekin ile tanışma kitabım oldu "Unutma Bahçesi". Yazarın ilk basılan ve en çok sevilen kitabı "Sevgili Arsız Ölüm" de kitaplığımda sırasını bekliyor. Bu kitabı okurken aynı zamanda Nilay Örnek'in hazırladığı "Nasıl Olunur" podcast serisinde Latife Tekin ile olan bölümü de dinledim, yazarı yakından tanımanıza olanak sunuyor tavsiye ederim.
Unutma Bahçesi toplamda iki yüz yetmiş beş sayfa, normalde bu kalınlıkta bir kitabı iki günde okuyabilirsiniz fakat bu eseri en az dört güne yaymanızı tavsiye ederim. Çünkü odaklanarak dikkatlice okumanızı gerektiren, biraz odağınız dağıldığında bir şeyleri kaçırdığınızı fark ettiğiniz bir akışı var.
Kitaba başladığınız zaman Şeref'in tasarladığı bir unutma bahçesinde buluyorsunuz kendinizi. Bu bahçeye yaşamlarındaki bazı anıları unutmak isteyen insanlar geliyor sadece. Fakat burada da uymaları gereken bazı kurallar var. Çok fazla olay örgüsü olmadığı için ve sürekli yeni karakterler kitaba dahil olduğu için özellikle zihninizin boş olduğu bir zamanda okumanızı tavsiye ederim.
Ben Tekin'in kalemini çok sevdim. Kitaptaki diyalogları, olayları faklı bir tarzda anlatmasını oldukça yaratıcı buldum. Dinlediğim podcast de anladığım kadarı ile de kendini tekrar etmeyen bir yazar bu nedenle diğer eserlerini çok merak ediyorum.
Siz daha evvel Latife Tekin okudunuz mu ? Eğer okuduysanız düşünceleriniz nelerdir paylaşırsanız çok sevinirim.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
Dilerseniz kitaplarla alakalı içerikler hazırladığım youtube kanalıma abone olabilirsiniz;
youtube.com/channel/UCfOYAd...
Latife Tekin - Unutma Bahçesi. Birkaç arkadaştan biri bir ada satın alarak orada yaşadıkları şeyleri unutmaları ve kendilerine başka bir dünya kurmuş olduklarından bahseden güzel bir roman. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve bu kitabıyla birlikte yazarı sevdim. Ve inşallah diğer tüm kitaplarını da okuyacağım. Karakterler ilginçti diyeceğim lakin, bazen hepimizin yaşadıkları bizi bambaşka hallere sokabilir. Bu yüzden bazı karakterler sürekli olumsuz da olsa kitap etkileyici bir anlama sahip. Zannediyorum ki böyle bir bahçe kurulmuş Ya da aynısı olmasa da yazar Bodrum Gümüşlük'te bir Edebiyat Evi kurmuş. Bu çok güzel bir aktivite bence. Kitaptan biraz bahsedecek olursam -ki konuya girmeden- sadece kişiler arası geçişler kafa karıştırıcıydı. Bu da kitabı anlamada zorluyor insanı. Yani kolay bir kitap değil. Ben de zaten zor kitapları sevdiğim için yazarın kalemini ve kitabı sevdim. Haa eğer unutmak istediğiniz bir şey varsa, şu kitabı okuyayım belki işe yarar, derseniz, öyle bir etkisi yok. Fakat cümleler çok etkileyici ve biraz da sizin birikimlerinizle bakış açınızı değiştirebilecek nitelikte bir kitap. Bir de daha önce Nermin Yıldırım'ın Unutma Dersleri isimli kitabını okumuştum. Kim bilir belki o da bu kitabı okuyup, kitabının ismini bu kitabın içinden almıştır. Bahsetmişken o da güzel ve keyifli bir kitaptı:)
"Hiçbir şeyi unutmak istememiştim ben. Hep hatırlamak, hep hatırlamak! Bellek, o ne güzel, ne müthiş sözcük. Ama bellek, beden yazısı, bedenime kayıtlı ve sınırlı, ne yazık ki, evrenin ve insanın tüm tarihini kapsayamayacak kadar sınırlı!"
Işık Ergüden'in, "Hiçbir Şeyi Unutmak İstememiştim Ben" diye başlayan, kitapta da
Bilinçli olarak yapılamayacak tek eylem belki de unutmak çünkü bilinç demek hatırlamak demek bir bakıma.Önem vermeye devam ettiğiniz hiçbir şey unutulmaz. Peki unutursak başımız göğe mi erer yoksa içimizde boşluk mu oluşur?Unutmak hatırlamaktan daha mı kötüdür? ”Yaşadığı her şeyin unutacak hafiflikte” olmasını isteyen Şeref “Unutma Bahçesi” isimli bir yer açar doğanın kalbinde. Siz de açtıkları internet sitesini görüp de koşa koşa “unutma terapisi ya da dersi mi veriyorsunuz?” diye oraya gidenler gibi öyle bir amaçları olduğunu zannedecek kadar sihirli değnek arayangillerdenseniz üzgünüm. Ne yaptıklarından bahsetmeme gerek yok çünkü öyle olay örgüsü ve nereye varacak beklentisiyle okunacak bir kitap değil.Aslında hep kötü anılardan uzak durmak isteriz doğal olarak ama asıl onları unutursak daha savunmasız kalmaz mıyız?Sanırım en doğrusu anının uyandırdığı duyguyu diri tutmadan hatırlamak ki zor olan da bu. Hayvanların sürekli anda kaldığına değinmesi şu sürekli pompalanan ve belki biraz da abartılan “anda kalma” olgusunu ironik olarak çağrıştırdı.Toplumsal hafızaya da değinip adalet için belleğe ihtiyaç olduğunu vurgulamasını da sevdim.Her kitabında toplumsal bir yaraya değinen Latife Tekin burada da avcılığa dikkat çekmiş.Okuduğum 5. kitabıydı ve kendini tekrara düşürmeden üslubunu değiştirerek başarısını sürdüren, yaşayan en önemli kadın yazarlarımızdan birisi kesinlikle
Unutma Bahçesi - Latife Tekin
Unutma Bahçesi'ni Latife Tekin'in Sevgili Arsız Ölüm adlı kitabının oyununu izledikten sonra ( Nezaket Erden oynuyor izlemenizi tavsiye ederim) yazarı merak etmem üzerine kitapçıda kitaplarını karıştırırken tanıtım metninde ilgimi çekmesi üzerine aldım. Öncelikle kitabın dili alışıldık değil, Latife Tekin'in üslubu sanıyorum ki onu
280 syf.
9/10 puan verdi
Galiba unutmak iradi bir şey değil (hatırlamak belki). Yine de berbat acıları unutmak için yazarak, gezerek, içerek, çalışarak çabaladığımız oluyor.
Belki de bu çabalar çok yoğunlaşırsa bizimle beraber o unutmak istediklerimiz de hayâl meyâle dönüşebilir.
Hadi diyelim ki unutmayı becererek boşluğumuzu büyüttük, biz de hayâl meyâl olduk (Şimdi bana iyi fikir gibi geliyor hafiften)... Peki yaşanmış o güzelim anlar'a yazık olmaz mı bu arada?
Hani yâd etmek onları boşluğun ürpertisinden daha iyi değil mi? Bir de unutmak-hatırlamanın dışında apayrı bir şey var: UNUTULMAK... Bu hemen hemen hiç aklıma gelmez, gelirse de bir an gülümserim hafiften...
Yazar ile ilk tanışmam..Bu aralar okuduğum farklı kitaplar arasında yer alıyor Unutma Bahçesi. Kitap, unutma isteğiyle dolu bir grup arkadaşın, unutulmaya hiç de razı olmadığı gerçeğini anlatıyor. Ödüllü bir kitap..Okumaya değer..
Çoğunlukla, okumak istediğim bir yazar seçerim ve onun eserlerini kronik olarak okurum. Bana göre çok da zevkli bir yolculuk olur; yazarın yıllar içindeki dönüşümünü, ilerlemesini görmüş olurum. Bu süre içinde yazarın tarzını da kavramış olduğum için akıcı ve keyifli devam eder okumalarım. Maalesef yolculuğunu tamamlayamadığım bir ikinci yazar oldu Latife Tekin. Diğeri de Thomas Mann. Kendi dilimde bir yazarı okumakta bu kadar zorlanacağım aklıma gelmezdi. Oysa ilk kitabı Sevgili Arsız Ölüm’ü sular seller gibi okumuş ve birçok karaktere özellikle de Dirmit’e bayılmıştım. SAÖ’ün hatırına sonraki 6 romanıyla cebelleştim. Cebelleştim diyorum çünkü bir kurguda okuyucuyu bağlayan hikaye, olay ve zaman örgüsüdür. Latife Tekin’in çoğu kitabında bunlar eksik ya da yetersizdi bana göre. Buna bir de dil oyunları eklendiğinde bitmeyen kabus yaşadım. Ne hikayenin içine girebildim ne de anlatım tarzından zevk aldım.
Hem ilk kitabın hatırına hem de bende bir sorun olabileceği düşüncesine asılarak bu kadar devam edebildim.
Her ne kadar Unutma Bahçesi diğerlerine göre daha rahat okunsa da kalan kitaplarını okuma konusunda umut vermedi. Hikaye güzel ama olay ve zaman örgüsü yok. Latife Tekin serüvenime süresiz olarak ara veriyorum :))
Eserin unutma çabası ile alakası olmadığını başta söylemek gerekli. Daha çok insan ilişkileri üzerine ve düşünsel bir kitap. Başta okurken çok zorlandım ama yine de okumaktan zevk aldığım bir eser oldu. Tebessüm’ün gözünden Şeref’in kurduğu Unutma Bahçesi diye adlandırılan çiftlik benzeri alanda insanların birbirleri ile olan kavgalarını,