Latife Tekin ‘le ilgili kitap severlerden güzel cümleler duymuştum ona istinaden bu eserini okudum.Eser de unutma,hatırlama ve anımsama üzerine yazılmış psikolojik bir roman.Yazar kendi hayatından kesitler vermiş.Roman kahramanı şeref bey dünyanın kötülüğünden uzak durmaya çalışan bunu unutma bahçesi ve orada misafir ettiği kişilerin psikolojik tahlillerini yapan bir insan. Şeref erişilmez mutluluğu ifade edecek bir ada projesiyle yola çıkmış ama bunu başaramayınca bir Unutma Bahçesi kurmaya karar vermiştir. Yeni bahçıvan Cömert’tir. Tebessüm, Giray ve Olgun yeni bahçıvanı kapıda karşılarlar. Tebessüm ise arazide uzun süre dolaşır. Bahçıvan Cömert akşam yemeğinde de Şerefle tanışır. Şeref bahçıvana, bahçeye birçok misafirin geleceğini söyler. Ancak misafirler bahçede kendilerin sağlanan imkânlardan tam olarak hoşnut kalmazlar. Çünkü bu bahçede herkes tüm suçlarının bağışlanacağı umuduyla gelir ve kötülükten uzak olduklarını düşünürler. Cömert’in gelişi ile bahçede huzursuzluk başlar. Buradaki bir meyve ağacından altın parıltılar saçan tek meyvesini kopartarak bahçeye günahı bulaştırır. Cennetin yitirilmesinin sembolik ifadesidir bu. insanlar bundan sonra kötülüklerle karşı karşıya kalacaklardır. Kötülüklere rağmen delirmeden yaşayabilmenin tek yolu ise unutmaktır. Tebessüm roman boyunca geçmişini hatırlar ve öyküler şeklinde okuyucuya aktarır.
