Cihan Aktaş'ın okuduğum ikinci kitabıydı. İmzalarken "unutmadıklarımız ve unutulmaması gerekenler için" diye not düşmüştü ve o zaman anlamamıştım unutulmaması gerekenin ne olduğunu. Sadece öykü değil yazdıkları, her biri bir yarayı anımsatıyor. Müslümanca yaşamak istemenin neleri getirdiğini, zamanın bizden neleri götürdüğünü... Bunları sıradan, hayattan olaylara sığdırıyor, olaydan çok hissettirdikleri kalıyor akılda.
