Kitabı asıl almamın sebebi küçüklükten beri kullandığım kod ismimin baş karakterin ismi olmasıydı "ERA" . Çok heycanlandım, baş karakter sanki benmişim gibi hissettim. Yuva adlıdışarıya çıkmanın yasak olduğu, katı kuralları olan korunaklı bir yerde yaşayan era'nın kardeşinin ölümüyle doğruları bulmaya çalışması ve aslında yuvaya ihanet etmesini anlatıyor. Başları çok iyidi fakat devam ettikçe wattpad'liğini belli ediyor. Rans'ın bir odunmuş gibi davranması canımı sıktı. konuşmadan gözleriyle haberleşiyor. Era'nın durmadan kardeşi zey'le ilgili anıları hatırlaması, biraz bunaltıcı olmuş. Bunları okumamız, empati yapmamız güzel ama çok sık tekrarlanıyor. Sonu hiç tatmin etmedi ayrıca son sayfasında devam edecek yazıyor Yinede okunabilecek kafa dağıtmalık güzel bi kitap olduğunu düşünüyorum.
Büyük bir kayboluşu en son ne zaman hissettiniz?
Varlığınızın anlamını yitirdiğini, benliğinizin aslında bir hiç olduğu bu...
Sizin aslında siz olmadığınızı... Sende aslında sana dair hiçbir şey bulunmadığını...