Utku Şiirleri
Francesco PetrarcaUtku Şiirleri Gönderileri
Utku Şiirleri kitaplarını, Utku Şiirleri sözleri ve alıntılarını, Utku Şiirleri yazarlarını, Utku Şiirleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ah, değişken, güvenilmez talihlerimiz!
Sayfa 45Kitabı okudu
Gönlümüzde kaygılar, kollarımızda boşluk, geçici zevkler ve bitmek bilmez dert,
kışın güller, yaz ortasında buz,
belirsiz umut önümüzde ve kısa süren sevinç, pişmanlık ve elem, ardımızda bıraktığımız
Sayfa 45Kitabı okudu
bu yüzden, bazen acı çekiyor olsam da, incinmiş bir insan gibi, bu gözlerle
gördüklerim engelliyor artık acı çekmemi
Sayfa 44Kitabı okudu
ve belki çok erken, süsledim şakaklarımı,
çok sevdiğim kadının anısına.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ne aşk şiirleriyle dile dökebilirim yeterince, ne yazı, ne şiirle,
eğer gereğince övülecekse yalın erdem.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ey geçici tatlılık! Ey elemli ömür!
Kim aldı benden seni böyle pek çabuk, sensiz bir adım bile atamazken?
Neredesin şimdi, daha demin benimleyken?
Bu ölümlü yaşam, böyle hoşumuza giden, hastalıklı bir rüya ve bir masal çılgınlığı!
Sayfa 43Kitabı okudu
pek çabuk ehilleştim,
hepsi gibi mutsuz ve çaresiz yoldaşlarımın
Sayfa 42Kitabı okudu
Biliyorum artık nasıl bedenden koparmış yürek ve nasıl barışır, savaşır, ara verirmiş savaşa
ve nasıl gizlermiş acısını Aşk onu yaraladığında;
ve biliyorum nasıl bir anda çekilirmiş
ve sonra yanaklara yayılırmış kan, korku ya da utancın sıkıştırmasıyla yüreği;
biliyorum nasıl çiçeklerin arasına gizlenirmiş yılan, nasıl huzursuz bir uyur bir uyanırmış insan,
nasıl hasta olmasa da acı çekip ölürmüş;
biliyorum düşmanımın izini sürmeyi ve korkmayı onu bulmaktan, biliyorum nasıl
sevdiğine dönüştüğünü aşığın;
biliyorum uzun ahlar ve kısa gülüşler arasında
halimin, arzumun, rengimin sık sık değiştiğini;
yaşadığımı, yüreğimden ayrı dururken ruhum;
biliyorum günde bin kez kendimi aldattığımı; biliyorum, ateşimi izleyip kaçtığı her yerde, uzakta yandığımı ve donduğumu yakında;
biliyorum nasıl kükrermiş Aşk zihinde,
ve nasıl kovarmış oradan her düşünceyi, biliyorum kaç yoldan yok edermiş yürek kendini;
biliyorum ne az ipin bağladığını soylu bir ruhu, yalnız olduğunda ve savunacak kimsesi yoksa;
biliyorum Aşk'ın nasıl ok attığını ve nasıl uçtuğunu, biliyorum nasıl kah tehdit ettiğini, kah vurduğunu,
nasıl zorla çaldığını ve nasıl ustaca aldığını,
nasıl değişken olduğunu çarklarının,
ellerinin silahlı, gözlerinin bağlı,
nasıl boş olduğunu vaatlerinin, nasıl kemiğe işlediğini ateşinin
ve damarlarda yaşadığını gizli yaranın: Ondan doğar ölüm ve apaçık yangın.
Kısacası, biliyorum neymiş kararsız zihin,
kesik kesik konuşma, sonra hemen sessizlik, biraz tatlı pek çok acıyı dindirirmiş,
sonunda pelinle karışık bal kalırmış insana.
Sayfa 40Kitabı okudu
ben yakarıyorum gündüz gece -ey kötü yıldız!-,
ama o dinlemiyor bininden birini bile.
Sayfa 40Kitabı okudu
yalnızca ona özgü hali,
gülüşü
Sayfa 40Kitabı okudu