Thomas More, 1516 yılında kaleme aldığı kitabında aslında İngilizlerin o zamanki düzen bozukluğuna, adaletsizliğine, yoksulluğuna gem vuruyor, acımasızca eleştiriyor. Bunu da devletin servetinin eşit olarak dağıtılmamasına bağlıyor.
More’un ütopyasındaki durum, o sırada Avrupa devletlerinde görülen durumun tam karşıtıdır. Örnek vermek gerekirse; Avrupa’da zorbaca saltanat süren kralların baskısı vardır. Ütopya’da kralsız bir özgürlük vardır; Avrupa’da yıkıcı bir kargaşa varken, Ütopya’da kusursuz bir düzen vardır; Avrupa’da vicdan özgürlüğü yokken, Ütopya’da dinsel açıdan hoşgörü vardır; Avrupalılar para kazanmayı ve mal mülk edinmeyi düşünürken, Ütopyalılar kafalarını bilgiyle donatmayı düşünürler; Avrupa’da eğitim üst sınıfın tekelindeyken, Ütopya’da eğitim herkese açıktır; Avrupa’nın zenginleri ve çoğu kadınları aylak gezerken, Ütopyalıların kadınları ve erkekleri her gün belirli bir süre çalışmak zorundadırlar. En önemlisi, Avrupa’da küçük bir azınlık gereğinden fazla varlıklı ve büyük bir çoğunluk yoksulluk içindedir. Fakat Ütopya’da herkes ulusal servetten eşitçe yararlanmaktadır.
