"... bazen unutulan, bir sis içinde eriyecekmiş gibi kaybolan ve sonra içini anlaşılmaz bir özlemle doldurup yoğun bir şekilde yeniden canlanan varlığı."
Gerekli olmayan şeylerden vazgeçerim; çocuklarım için paradan vazgeçerim, canımdan da vazgeçerim ama kendimden vazgeçmem. Bunu daha açık nasıl anlatacağımı bilmiyorum; ben de daha yeni yeni anlamaya başlıyorum, içimde henüz uyanan bir şey bu.
“Fakat olayların, özellikle de bir dünyanın başlangıcı daima belirsiz, karmaşık, kargaşalı ve fazlasıyla rahatsız edicidir. Böyle başlangıçlardan kaçımız sağ çıkabilir? Onların hercümerinde kaç can helak olur?”