Uyumsuz Tiyatroda Gerçekçilik
Zehra İpşiroğluSözler ve Alıntılar
En kurnazları olaylara adım uydurabilenler, başarıya ulaşıyor. Akıntıya karşı yüzmüyorlar. Böylece hep kârlı çıkıyorlar. Kazançlılar ama yaşamıyorlar. Kendileri yok ortada, akımın içinde eriyorlar, onun biçimini alıyorlar, kendi biçimleri yok. Kimi için yaşamak kolay, güdülmeleri yetiyor. Kayıyorlar. Ben, bense dağlar aşmak zorundayım, hiçbir zaman tırmanamadığım dağları. Olası olmayanı yapmak zorunluluğu duyan seçkin bir soyun insanıyım. Ne yazık ki bu soyun en miskinlerinden biriyim. Kımıldayamıyorum yerimden ve dağlar gittikçe yükseliyor gittikçe daha korkunç oluyor. Ben onlara gitmesem onlar bana gelecek. Şimdiden yerin sarsıntısını duyuyorum. Kayaların üstüme düştüklerini ve beni paramparça ettiklerini görüyorum. Biliyorum, herşeyden vazgeçerim ama kendimden vazgeçemem. Tam tersini yapabilmeli miydi?
Hildesheimer’in ‘’Gecikme’’ adlı oyunu.
Profesörün söyleyecek, bulacak, tanıtlayacak hiçbir şeyi kalmamış, çünkü kendisinden önce her şey bulunmuş, söylenmiş, saptanmış.
Sayfa 67 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu
Akıntının içinde sürüklenenlerin kolaylıkları, rahatlıkları yabancıdır bireye.
Sayfa 25 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu
Robinson bir umudun simgesidir, adasında yeni bir dünya kurar. Uyumsuz tiyatronun ‘’yalnız-insan’’ıysa, kendi içine kapalıdır.
Sayfa 59 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu
Vanya Dayı, Çehov.
Ivanov eyleme geçmeye karar verdiğinde, kendini öldürür.
Sayfa 74 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu
Değil yaşamaya, yaşamlarına son vermeye bile yetmez güçleri. Kendilerini asmak isterler, ama ipi getirmeyi unutmuşlardır. Estragon’un pantolon askısını denerler ama askıyı çekiştirdiklerinde kopuverir.
Sayfa 70 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu
Godot’yu beklerken, Beckett.
Estragon ile Vladimir edilgin insanlardır. Eli kolu bağlı beklerler. Her şeyleri, tüm yaşamları, geleceğe, Godot’ya bağlıdır. Godot onları edilgenliğe sürükleyen bir umuttur, beklemenin simgesidir.
Sayfa 70 - MitosBOYUT YayınlarıKitabı okudu