Vampir Avcısı D - Cilt 1
Hideyuki KikuchiVampir Avcısı D - Cilt 1 Gönderileri
Vampir Avcısı D - Cilt 1 kitaplarını, Vampir Avcısı D - Cilt 1 sözleri ve alıntılarını, Vampir Avcısı D - Cilt 1 yazarlarını, Vampir Avcısı D - Cilt 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
D'nin sol elinden şu veda sözleri duyulmuş, ama muhtemelen genç kızın kulaklarına ulaşmamıştı, "Elveda, güçlü ve iyi kalpli dostlarım. Yolunuz açık olsun."
.....................
"Yok oldu. Her şey... O bir daha geri dönmeyecek."
Kendini kaybetmiş vaziyetteki ablasının omzuna elini koyan Dan, neşeyle konuştu, "Eve dönelim abla. Yapacak çok işimiz var."
Doris başını iki yana salladı.
"İmkansız... Ben... Artık yapamam... Çünkü güvenebileceğim birini bulduğumu sanmıştım."
"Bana güvenebilirsin."
Sayfa 219Kitabı okudu
"Sadece yüzü değil ruhu da güzel olsaydı uzun yaşayabilirdi."
Sayfa 212Kitabı okudu
Ama ne de olsa her çağ döneklerin hainlikleriyle doluydu. Onlardan cehennemden gelen iblislermiş gibi korkup nefret etseler de, insanların kalplerinin derinliğinde kan emici asilzadelere duydukları hayranlık açgözlü bakışlarına sinmişti. İktidar ve ölümsüzlüğün kokusu, insanlara her zaman tatlı gelirdi.
Sayfa 130Kitabı okudu
𝐵𝑖𝑧𝑙𝑒𝑟 𝑔𝑒𝑐̧𝑖𝑐𝑖 𝑚𝑖𝑠𝑎𝑓𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟𝑖𝑧.
Sayfa 64Kitabı okudu
"Ama... Eğer hayatta kalırsa ve yeniden bir araya geldiğinizde aşkına karşılık vermezse ne yapacaksın?"
"O zaman..."
"Bu sefer onun işini bitirirsiniz. Kalbini söküp boynunu koparırsınız. O zaman, o adam tam anlamıyla benim olur. Ve ben de onun olurum. Kesiklerinden süzülen tatlı kanı yudumlar, kuruyup solmuş dudaklarını öptükten sonra kendi göğsümü kesip açar, asilzadelerin sıcak kanını onun boğazından aşağı dökerim."
Sayfa 63Kitabı okudu
Lapis lazuli gözlerinin derinliklerinde yanan cehennem ateşi ve gecenin karanlığında bile ıslak ıslak parlayan büyüleyici dudaklarının kan kırmızısı, sonsuza dek dinmeyecek açlığını hissettiriyordu. Bir vampirin açlığını.
Sayfa 22Kitabı okudu
Batan güneş ovayı göz alabildiğine, kızıldan çok kanı andıran bir kırmızıya boyuyor, rüzgârın uğultusu gökyüzünde yankılanıyordu. At ve binicisi, insanın bileklerine kadar gelen bir çimen denizinden geçen dar yolda, tam karşılarından esen şiddetli rüzgârdan bir duvara çarpmışçasına durdu.
Sayfa 5Kitabı okudu
"Robotlar," dedi Dan.
"İşte sahte bir hayatın sakinleri..."
"Öldü," dedi Dan üzüntüyle. "Sadece yüzü değil ruhu da güzel olsaydı uzun yaşayabilirdi."
Kendi istediğini elde etmek için başkalarını kurban etmekten doğal ne olabilir? Güçlüler güçsüzlere hükmeder ve üstün olanlar aşağılıkları ezip geçer. Evreni yöneten büyük gerçek budur.
"Bana her konuda karşı çıkan, hayatta bir kez karşıma çıkabilecek bu şansı bile heba eden bir aptal o — artık benim kızım değil. Güneşin altına koy, iliklerine kadar çürüsün."
Larmica'nın nefesi çiçek kokuyordu. Kanla beslenen bir çiçek...
Rüzgâr gibi D'nin önüne çıkıveren Gimlet'in dudaklarında, gözüpek bir gülümseme vardı. Çok mu kendinden emindi, yoksa daha önce hiç karşılaşmadığı güçlü bir rakiple karşılaştığı için bu haydutun savaşçı kanı mı kaynıyordu?
Vücudunun yüzeyinde, kaslarının sertliğini istediği gibi ayarlayabilen bu canavar bile, derisinin birkaç santim altında, sıradan canlılarla aynı yumuşaklığa sahipti.