Varoluşun Sıfır Noktasına Kadar
Kurd LasswitzVaroluşun Sıfır Noktasına Kadar Gönderileri
Varoluşun Sıfır Noktasına Kadar kitaplarını, Varoluşun Sıfır Noktasına Kadar sözleri ve alıntılarını, Varoluşun Sıfır Noktasına Kadar yazarlarını, Varoluşun Sıfır Noktasına Kadar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Güneş doğdu ve şelalenin sularının arasında parlak gökkuşakları oluştu.
"Yıkılan aşkın küllerinden yeni bir aşk doğdu uzaklardaki bir cinste." Böyle yazdı Magnet,
Evrene sürgün!
Ve yine de özgürlüğü yakalayabilmiş değilsin! Ölüyorsun ve dolayısıyla özgürlüğünü yaşayamıyorsun! Ve gerçekte varoluşun büyük birliğinden de kopabilmiş değilsin!
Bu kadere ve hayatıma daha ne borcum kaldı ki -diye konuştu kendi kendine- bu kadar haksızlığa uğruyorsam, savunmasız bir top gibi görünmez güçler tarafından bir oraya bir buraya savruluyorsam eğer?
Aromasia'yı etkilemeye, kaybetmekten korktuğu aşkını bu aşkın düşmanlarını yokederek geri kazanmaya hakkı yok muydu?
Ne kadar acınası bir beceriksizlik, ne kadar olmamış bir dünya düzeni bu denli anlamsız sebeplerin üstüne böylesi korkunç sonuçları yığmıştı?
Peki ya onu kaybetmenin acısı hiç geçer miydi, en zalim ceza olarak payına düşen bu acı, sevgilisini yitirmek?
Sadece canının istediği olsun diye Aromasia'yı korkunç bir tehlikeye sokmanın suçuyla ağırlaşan vicdanı hiç rahatlar mıydı?
"Mutsuz haberi duyun! Aromasia yanıp kül oldu.
Katilini aramayın - dünyanın da güneşin de onun üzerinde bir gücü kalmadı artık."
Kendi hayatınızı tehlikeye sokarak düşmanınızınkini istiyordunuz. Adalet sizin için tartıyı düzeltmemişse son çare olarak düelloya başvurabiliyor, kişiliğinizi ortaya koyarak intikamınızı alıyor veya yokediliyordunuz. Keşke sizin yerinizde olabilseydim!
Bugün? O adetleri düşündüğüm için bana ya gülerler ya da saygılarını yitirirler, hatta beni deliler adası Sokotra'ya bile atabilirler.
Hâlâ yasalara aykırı davranışlar yapılsa bile kamuoyunun suçluyu kınaması genelde yeterli oluyordu. Suçlu bu şekilde zararsız hale getiriliyor, hapse girmekten bile daha ağır bir ceza almış oluyordu. Kamuoyu artık topluluğun kör gözlerle yaptığı bir yargı değil insanların en iyi ve en dürüst şekil de anladıklarına dair hissettikleri inancın konsantre bir dışavurumuydu.
Ancak acımasızlığın sebebini kültürün katlanmasıyla birlikte toplumu belli ölçüde bireylerin doğal bağımsızlığına yaklaştırmasında bulabiliriz.
Aromasia'nın kalbi çelişkili duygularla doluydu; ayak ucunda Magnet, intikam duygularını tatmin etmiş olmanın mutluluğu ve huzuruyla oturmuş, sirke eteri ve soğancıktan nefis gazlar üreterek gözleri ılık ılık yaşlandıran sanatçıya tapmaktaydı.
Eşi benzeri olmayan bir ahlaki bozulma görüyorum! Siz Ayıklar varoluşun gizeminin perdesini aralayabileceğinize inanmasanız... Görünmez olmakmış! Masallar ve cadılıklar dünyasına doğru yol aldığınızın farkında değil misiniz?