Kum saatinden durgun akıp giden
kumun hiçliği, suskun
geçici izler tende,
ölen teninde, bir bulutun...
Sonra kum saatini ters çeviren el
hareket için dönüşü, kumun
suskunluğu gümüşsü bulutun
şafağın o ilk, kısacık maviliğinde
Gölgedeki el çevirdi kum saatini,
sessizce akan hiçliği
kumun, şimdi tek duyulan
duyulduğu için, yitip gitmeyecek karanlıkta...