Ne bellek, ne imge, ne düş
ilk saydamsız yıldızdan yansıyan
bir ayna, bir yörüngeydi yok olanın yüzü
yıldız da değildin, dışına
yuvarlanmıştın varoluşun;
kadere buluyordu beyazlık sapakları
akşam da değildi,
kargaşamın dibindeki
miskin ak doruğuydu belki, algılanmamış.
Mario Luzi