Ve Yokmuş
Handan GökçekVe Yokmuş Sözleri ve Alıntıları
Ve Yokmuş sözleri ve alıntılarını, Ve Yokmuş kitap alıntılarını, Ve Yokmuş en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İçimde dolaşan sözcükler var. Bir araya gelip cümle olmaktan korkan sözcükler, tıpkı vücudumu saran karıncalar gibi, beynimin içinde sürekli hareket ediyorlar. Gitmek istediğim yerler var, ben yürüdükçe uzaklaşan. Varmak istediğim kıyılar var, dalgalarla dövülen. Etrafımı saran karanlıklar var gittikçe derinleşen, koyulaşan ve gölgeler; ben baktıkça köşelere gizlenen.
Sayfa 46 - Yakın kitabevi , Mayıs 2017, birinci basımKitabı okudu
İnsanlar inandıkları şeyi yaşar çocuk,önce kendine inanmalısın
Sayfa 176Kitabı okudu
Merak büyük bir kapıydı ama kapının ne olduğu konusunda hiç kimsenin tam olarak bir fikri yoktu merak bilmediğinin farkında olan insanların hissedebileceği bir şeydi
Sayfa 181Kitabı okudu
Adıma hüzün poliçeleri düzenleyen yalnızlık ,damıt beni.Soğukluğuna al.Gözlerine salıncak kurdum salla beni. Tanrının bile senden korktuğunu unutma! Kulsuz kalan Tanrı intihar eder çünkü.Hayasızlığın bir çeşit travestilik olduğunu belirtmeyen gazetelerin sağlık sayfalarında senin de adın geçsin. Bütün dinlerde âmin
Sayfa 24Kitabı okudu
Bir sokak kedisi vardı mahallenizde çöpteki eti hep diğer kediler gittiğinde yerdi. Bazen kendini ona benzetiyorsun. Yalnız, tüyleri pislikten birbirine yapışmış,kuyruğu bacakları arasında bir köşede öylece mağrur bakıyor. .. O kediyi seviyorsun, O kedi senin çocukluğundu
senin, ekmeğini paylaştığın tek dostundu…
Sayfa 10 - Yakın kitabevi , Mayıs 2017, birinci basımKitabı okudu
"Durmadan okuyordum, okudukça üzerimden kalın örtüler kalkıyordu sanki. Sözcüklerin arasına giriyor, cümleyi ve getirdiği mantığı izliyor, aynı zamanda hem ruhsal hem de bedensel bir doyuma eriyor, zevkten gözlerimi kapatıp öylece duruyordum, hiç kıpırdamadan..."
"Belki de inanılması gereken tek şey kalbimizdi."
Evler insanların kalpleri kadar mahremdir girmek için izin istemezsiniz yalnızca içeri alınabilirsiniz beni pek almazlar ben de zaten de insanların evine ne de kalbine girmek için çaba harcarım
Sayfa 127Kitabı okudu
"Her seferinde kitaplara sığınıyordum. Harfleri seviyordum. Yan yana gelen cümleler beni büyülüyordu. Yazı sihir gibiydi. Çok güçlüydü, o kadar güçlü olmayı isterdim."
“İnsanlar borçlu oldukları kişileri sevmezler. Onlara borçlu olduklarını hissettirecek kadar vermemelisin.
Sayfa 26 - Yakın kitabevi , Mayıs 2017, birinci basımKitabı okudu
"İnsanın olmak istediği yer ile olduğu yer arasında uçurum varsa, yaşadığı her duygunun oraya düşüp kaybolmaktan başka çaresi kalmıyordu."
"Sonsuza uzayan raflar, uzun yollar gibiydi ve her kitap can gibi bir yük, her kitap bir nefes, her kitap bir pencere..."
"Kitaplar olmadan uyuyamıyordum, onlar olmadan yaşayamıyordum. Aylardır, ölmeyecek kadar yemek yiyip bir saniye sonra ölecekmişim gibi okuyordum. Başka türlü zaman geçmiyordu. Kitaplar olmadan unutamıyordum çünkü. Kütüphanedeki rafların arasında deli gibi dolanıyor, bazen rastgele bir kitap alıp köşeme sığınıyor bazen de adını duyduğum bir kitabı arıyordum. Beynimde sürekli dönüp duran sorulardan ancak böyle kurtulabiliyordum.
... Delirmek belki de her şeyden kurtulmak olacaktı. Keşke delirebilseydim."
"Ben artık gelmelerine izin vermiyorum, gitmemeleri için."