Veronika Ölmek İstiyor
Paulo CoelhoVeronika Ölmek İstiyor Sözleri ve Alıntıları
Veronika Ölmek İstiyor sözleri ve alıntılarını, Veronika Ölmek İstiyor kitap alıntılarını, Veronika Ölmek İstiyor en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bu Dünyada hiçbir şey bir rastlantı sonucu meydana gelmez ."
Herkesin hayalleri var yanlız çok az insan bunu hayata getirebilir.
Çevrendekilerin düşündüğü gibi düşünürsen, herşeyin üstesinden gelebilirsin.
Müzik mucizeler yaratabilirdi.
Her normal insan gibi ağlayabilir, telaşlanabilirdin, ruhunun yukarılarda bir yerde bu kötü durumlara gülerek baktığını unutmaman yeterliydi.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okudu
Depresyon.
Hekimlerin dediğine göre, yeni keşfedilen bir madde olan seretonin, insanların duygularını yöneten öğelerden biriymiş. Seretonin azlığı insanın iş yaşamında dikkatinin dağılmasına, uykusuzluğa, iştahsızlığa, yaşamdan yeterince zevk alamamasına yol açıyormuş. Bu madde bedende hiç bulunmadığında ise kişi derin umutsuzluk, kötümserlik, bir gereksizlik duygusu. korkunç yorgunluk, endişeye kapılma, karar verme güçlüğü gibi belirtiler gösteriyormuş, bu da zamanla sürekli bir karabasana dönüşüyormuş ki sonu ya tam uyumsuzluk ya da intiharmış.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okudu
“ Yaşamı boyunca pek çok kez fark etmişti Veronika, tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyorlarmış gibi söz ederlerdi, ama işin gerçeği, başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı ; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı. ”
Sayfa 36Kitabı okudu
İnsan bir kez akıl hastanesine girdi mi, delilik dünyasında var olan özgürlüğe alışıyor, hatta ona bağımlı hale geliyordu. Sorumluluk altına girmek, ekmeğini kazanmak için çalışıp çabalamak, sıkıcı, rutin günlük işler yapmak zorunda değildiniz burada. Sabahtan akşama dek
bir tek resme bakmak ya da bir kâğıdın üstüne saçma sapan çizgiler çizmekle oyalanabilirdiniz. Her şey hoşgörüyle karşılanıyordu, çünkü ne de olsa kişinin akımdan zoru vardı. Kendisi de pek çok kez gözlemlemişti ki, çoğu hasta daha hastaneye girer girmez iyileşmeye
başlıyordu, çünkü artık semptomlarını saklamak zorunda değillerdi, üstelik buradaki "aile" havası nevroz
ve psikozlarını kabullenmelerine yardımcı oluyordu.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okudu
“İnsan neden kendi kendinden nefret eder?”
“Korkaklık belki de. Ya da hiç yakanı bırakmayan yanılmak korkusu, başkalarının senden beklediklerini gerçekleştirememek korkusu."
Sayfa 71 - Can Yayınları
“Nasıl olduğunuzu öğrenmek ister misiniz?”
Veronika, “Nasıl olduğumu zaten biliyorum,” dedi. “Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç ilgisi yok olanların. Olan her şey ruhumda oluyor.”
Sayfa 32 - Can Yayınları
Yaşamı boyunca pek çok kez fark etmişti Veronika, tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyorlarmış gibi söz ederlerdi, ama işin gerçeği, başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı. O tür insanlardan nefret ederdi.
Sayfa 36 - Can Yayınları
Veda etmek. Aslında işin en zor yanı buydu.
Sayfa 59 - Can YayınlarıKitabı okudu
Birinci neden: Yaşamındaki her şey hep aynıydı ve bir kez gençliği sona erdi mi hep yokuş aşağı gideceği belliydi: Yaşlılık, dönüşü olmayan izler bırakacak, hastalıklar birbirini kovalayacak, dostlar birer birer yok olacaktı. Yaşamını sürdürmekle hiçbir şey kazanmayacaktı, tam tersine acı çekme olasılığı hep artacaktı.
İkinci neden daha felsefîydi: Veronika gazete okuyan, televizyon seyreden, dünyada olup bitenlerden haberli biriydi. Her şey yanlıştı ve kendisi herhangi bir şeyi düzeltebilecek durumda değildi - bu, tamamıyla aciz olduğu duygusunu büyütüyordu içinde.
Sayfa 16 - Can Yayınları
Gökyüzüne baktığında içine anlatılmaz, ölçülmez bir yaşam sevinci dolmuştu; sanki evrenin sonsuzluğu onun kendi bitimsizliğini açıklamıştı.
Sayfa 69 - Can Yayınları