Vincent Spinetti'nin Tuhaf Kariyeri
Joey GoebelEn Eski Vincent Spinetti'nin Tuhaf Kariyeri Sözleri ve Alıntıları
En Eski Vincent Spinetti'nin Tuhaf Kariyeri sözleri ve alıntılarını, en eski Vincent Spinetti'nin Tuhaf Kariyeri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sen hiçbir zaman mutlu olamayacaksın.
Bunu senin için yazarak dile getirdim ve benim için bir zevkti.
Her zaman daha iyisi olabilir. Daha iyisini elde etmek çaba ister.
Batıp gitmeye düşkün güneş daha fazlası için gelmeye devam ettiği sürece sevebilirim.
Malgo-Dalgo
Bu berbat bir şeymiş! Artık dünyanın hükümdarı değilmiş. Sadece sıradan biriymiş. Bekle. Bu muhteşem bir şeymiş! Ne kadar şanslıymış ki, ona artık sorunları olan adamlar gelmiyorlarmış. Ne şanssızmış ki bazı başka adamlar gelip, kafasını bir giyotine yerleştirerek onu öldürmüşler. Ne şanslıymış ki, kimse önemsememiş, çünkü o artik sıradan biriymiş. Ne şanssızmış ki, düşünemiyor veya yazamıyormuş. Ne şanslıymış ki, artık başı ağrımıyormuş.
Sayfa 29Kitabı okudu
"Ve unutma, bizi öldürmeyen şey..."
"Bizi öldürmeyen şey sadece ölmemizi istettirir."
Sayfa 109Kitabı okudu
Sanat var olduğundan beri, acı ilham vazifesi görür. -Kurt Cobain gibi mi? -Aynen.
Bunu sana söyleyen kişi ben olduğum için üzgünüm ama sen hiçbir zaman mutlu olmayacaksın... Dünyayı asla kurtaramayacaksın... Gerçek aşkı asla bulamayacaksın... Gündüzlerin uzun ve eğlencesiz olacak. Gecelerinse yalnızlıktan ibaret... Olur da mutluluğu andıran bir duygu hissedersen, kesinlikle sonuna kadar yaşa... Çünkü sürmesine izin vermeyeceğiz...
"O gece, bir yıl, üç ay önce, düşünmeye başladım ve hüzünlendim. Hayatımın aşkıyla birbirimizden ayrı olmadığımız başka bir dünya, başka bir evren düşledim. O dünyada, onun gülümsemesini görmeden, onu güldürmeden, ona sarılmadan, onu öpmeden, ellerimi kalçalarına koymadan, kahverengi gözlerinin içine bakmadan ve "Seni seviyorum" demeden, "Seni seviyorum" deyişini duymadan, pembe dudaklarının o kelimeleri söyleyişini görmeden bir gün bile geçmezdi. İyi günlerimiz de, kötü günlerimiz de oluyordu, ama hep birlikteydik. Moralimiz bozuluyordu ama yalnız değildik. Partilere gitmiyorduk. Birlikte dağınık evimizin kanepesinde uzanıp TV izliyorduk. Birbirimize karşı sıcaklığımızı kaybetmiyorduk. Yaşlanmayı dert etmiyorduk. El ele tutuşarak yaşlanıyorduk."
Sayfa 349 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
"Lakin o zamanlar üzerine düşünmeyi sevdiğim şeylerden biri de şuydu: Hangisi daha üzücü? Gördükleri, sahip oldukları ve kaybettikleri her şeyden dolayı yaşlılar mı? Yoksa görecekleri, sahip olacakları ve kaybedecekleri şeylerden acınası bir şekilde habersiz olan çocuklar mı?"
Sayfa 14 - İthaki YayınlarıKitabı okudu