We'de Pencere - Mitale
Mîkaêlê ReşîdSözler ve Alıntılar
Hîv birîndare,
Alîk birîne.
Her alîk maye.
Xwe avît avê,
Xwest bixeniqe,
Lê qe nikare.
Hîva birîndar.
Îşev ser avê
Lal diperite.
Dilêm wire, li wan ç’ya,
Li wan cya,
Kîderê ku zeng û zinar
Bona kurda bûne sitar,
Kîderê çem dikewgirîn,
Wexta dişon hezar birîn,
Birînê wan lawê efat,
Ku hiştine mal û xebat,
Tu destpê dikî şêrê dinivîsî,
Hezar dinya tê dikeve nav dil,
Hezar birûskin mejyê teda.
Tu diçerçirî, tu diperitî,
Lê tu nizanî -
Kîderê, çiçax û çi teherî
Tê vê şêra xwe ta’mkî, xilazkî.
Usa jî emin -
Benî ademin,
Tucar nizanin -
Kîderê, çiçax û çi teherî
Rênga emirê xwe emê xilazkin.
Ez destê xwe didim
Ser bedena darê,
Û destê min hêdî
Ricafa wê dibhê.
Û dar dijî, dijî
Ne ku tenê boy xwe,
Lê bona min, boy te
Û bona wî dijî.
Ba belgê darêda
Xwera nerm distirê,
Kilama wê xweşe,
Ça berbanga sibê.
Û dinê bona min
Dîsa xweşe, teze
Çawa teze bû, ew,
Wexta ku zar bûm ez.
Dar bi ricafa xwe
Bin destê min vira
Kilama zarotya
Merivaê distire.
Tamarê minda
Roye dikişe
Û bada nîne,
Wekî rengê sor,
Rengê xûna min
Rengekî germe.
Tamarê minda
Emir dikişe.
Ez zanim, zanim,
Çima pêşîê min
Ro hebandine,
Çima dayka min,
Wexta sond dixwe,
Navê şems dide,
Û çima, wexta
Ji me dipirsin,
Wekî em kêne,
Em cabê didin:
- Ewladê şemsin.
Her pencerek
We’de xweda xewra diçe,
Her pencerek
We’de xweda hişyar dibe,
Lê pencera dayka reben,
Ku tek kurekî wê hebû,
Lê ew jî çû şêr’da canda,
Gelek şeva qe ranazê.
Daê, niha kê wê minra bêje: - Lao,
Û pey mirina tera zarotya min jî mir.
Merîê başqe- başqe wê navê min hildin,
Zarê mine bêxem minra bêjin:- Bavo.
Û gotinê wanda dibe ku ez bibhêm
Huba temiz, mezin, hisreta dilê wan.
Her kesîra nîne, ku navê wan dibên
Usa bi dil û can.
Lê tu kes mîna te îdî nabê: - Lao,
Çimkî wexta xatirê xwe te ji emir xwest,
Te bê vegerandin zarotya min jî bir.