"Acı tıpkı bir okyanus gibiydi. Her yerden sızıyor, her şeyi ele geçiriyordu. Onu durdurmanın imkanı yoktu. Ama zaten bazı zamanlar yüzmeyi öğrenip kurtulmadan önce dibe batmak gerekirdi. Ben de öyle yaptım. Yüzmeyi öğrendim fakat önce dibe battım."
Hani bazı kitaplar vardır, ilk sayfasından sizi kendine çekeceğine emin olursunuz. Hah benim için tam da öyle bir kitaptı. Dalında ödüller almış olması, The New York Times çok satanlara girmesi bende merak uyandırmıştı zaten. Ama dediğim gibi ödüllerden çok içinize işlemesi önemlidir bazen.
Annabelle, Betty, Toby, Andy ve diğerleri.. Bu hikayenin masumu, suçlusu yok. Çünkü herkes bir şekilde bedelini ödüyor; kimi canıyla, kimi kaybıyla.. Hikaye başta yüzeysel gelebilir ama okudukça derinleşiyor ve aslında okurken de anlamlar aramaya başlıyorsunuz. Son zamanlarda severek okuduğum bir kitap oldu. Mutlaka bir şans verilmeli...
