Herkese, Hepimize Hayırlı Bayramlar
Fırtınaışığı Serisi bizleri çok yoracak belli oldu. Çünkü aşırı uzun ama kafanızın dağılmasına ihtiyacınız olan dönemde çok iyi geldiğini de söylemeden geçemeyeceğim. Çok fazla övüp çıtayı yükseltmek istemiyorum ama övmeden de sanırım anlatamayacağım bunu. Şunu söyleyebilirim ki, aşırı ama aşırı aksiyon var. Nasıl başladım nasıl bitirdim buralara nasıl geldim derken gitti bitti yani.
Olmasalar daha memnun olacağı pek çok hatırası vardı. Aklımda kalan cümlelerden birisi oldu. Hatıralardan, sevmekten, bunları yaşayıp sürekli anmaktan bazen insan pişman olabiliyor. Tabi yaptığı şeye pişman olmakla yapmadığı şeye pişman olmak arasında fark var.
Biraz Spoiler verecek olursak ilk kitapta Kaladin karakteri ön plana çıkmıştı. O biraz kendini toparlıyor tabi. Bu kitapta ise Shallan ön plana çıkıyor. Dalinar sonunda, eh sonunda yani, toparlarken Szeth gerilim çıkarmaya devam ediyor.
Ben yine tadında buldum. Yazar hep yazdığının üstüne çıkmaya çalışıyor. Daha ne olsun derken illa bir şeyler de buluyor, farkına varıyorsunuz.
Serinin son kitabı ‘Oathbringer’ elimde olmadığı için o çok başka zamana kaldı artık. Hepimize iyi okumalar dilerim..
