Mənə elə gəlir ki,mən kitab paylaşmağı onu oxumaq qədər sevmirəm.Paylaşdığım zaman isə mənlə eyni hiss edən yaxud hislərini öyrənmək istədiyim insanları seçirəm.Biraz da bu mövzuda paxıl ola bilərəm.Bunun isə bir çox səbəbi var.İlk olaraq sevdiyim,ruhuma toxunan həmin kitabın mənə aid olmasını,paylaşıldıqca əksildiyin düşünürəm.İkincisi isə o qədər özün kitab oxur kimi göstərən yaxud bunu moda,tərz kimi bilənlər var ki bu bayağı söhbətə özümü müdaxilə etmək istəmirəm:)Mən kitab oxusamda,qeyd etməyi unudan zaman sonra onun mövzusunu tez unuduram(məncə,bu çox insanda var)Uzun sözün qısası bu əsər isə mənim illər öncə oxuduğum,amma təsirini hələ də unutmadığım özəl əsərlərimdəndir.Əsl eşq romanıdır.Sevginin,sevgisizliyin bizi aparacağı yolları,həyatımızda var olan hər şeyin,ruhun təməli məhz sevgidədir.
Kitabdan:"İnsanlar bir-birinin sevgisinə və qayğısına möhtacdırlar.Belə olmadıqda ailə sahibi olmağın mənası bir sıra yad adamlar saxlamaq ibarətdir".
"Sən mənə dünyada başqa bir həyat mövcud olduğunu,mənim də bir ruhumun var olduğun öyrətdin"
