Yadigarlarım
Nabizade NazımYadigarlarım Sözleri ve Alıntıları
Yadigarlarım sözleri ve alıntılarını, Yadigarlarım kitap alıntılarını, Yadigarlarım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın bazı durumları vardır ki gerçekte pek tuhaftır.
Bu durumlar da her halde kibir ve gururdan ileri gelmiyorsa kesinlikle yetişme tarzından kaynaklanıyor.
Çıkmaz Sokak
Zavallı insanlar! Aşk girdabı içinde döne döne, bata çıka bir felaket denizine doğru sürüklenip giderler de hala kendilerini aşk ile pençeleşmeye teşvik ederler!...
Siz, şairlere bakmayınız ... Onlar aşkı cennetten indirirler; halbuki henüz içlerinde aşkın nereye ait olduğunu hakkıyla bilenler yoktur...
İnsanın gönlüyle başa çıkması kolay değilmiş. Öyle ya! Kahramanlık denilen şey herkesin yapabileceği kadar basit bir şey olsaydı dünyada mertliğin ne kıymeti kalırdı...
İnsan! İnsan o kadar tuhaftır ki hiçbir tavrına güven gösteri-lemez....
öyle midir? doğru akım mıdır aşk?
Aşk insanın diğer duyguları gibi, varlıkların her bir parçası gibi maddidir, yani maddeye aittir. Bir Gramme makinesindeki elektriklenme ne ise insandaki aşk da odur.
Beynime bin türlü düşünce üşüştü. Kimisi korkusuzluk elbisesine bürünmüş, kimisi miskin yüzünü takınmış, kimisi yalvarırcasına bir hal almış; kimisi hasta ve çaresiz, kimisi diri ve kahraman...
Şu da var ki dünyada hiç keder görmemiş bir insandan talihsiz kimse düşünülemez. Zavallı; kavuştuğu rahatın, zevkinin değerini anlamak için her türlü ölçü ve ölçütten yoksundur.
Mazi ki hizane-i ademdir
Badi-i teessür-i nedemdir
Saklar o defain-i hayalat
Değmez ona dest-i ihtiyalat
Mazi ki bir yokluk hazinesidir
Pişmanlık üzüntüsünün sebebidir
O hayal def i nelerini saklar
Hilelerin eli ona değmez
İnsan yaratılışı her dakika bir değişim gösterir....
Ben bilmiyorum bilen söylesin...
Aşktan anlayanlara sorarım: Sevdiğinin sadece aşkıyla yetinip varlığıyla ilişkisini kesecek kadar gönül eri bir kahraman bilir misiniz?
Denilecek ki bir durumun iyiliği veya kötülüğü herkesin kabul etmesiyle belirlenir. Cevap verebilirim ki bu kabul bile mutlak olamaz; birinin güzel bulduğu şeyden bir diğeri nefret etmiyor mu? Bir yerde ayıp kabul edilen bir durum diğer bir yerde övül müyor mu?
Israrla derim ki insan düşüncesinin bir mutlak nokta üzerinde toplanıp birleşmesi olanaksızdır...
İşte aşkın özü! İşte aşk insana böyle aşağılanmayı öğretir.
Herkes ne kadar şen, ne kadar memnun görünüyor; halbuki ben varlığımdan pişmanım.
Mesela bir kimyasalda asit ile esas madde birbirlerinin etkilerini azaltabilirse de tamamen ortadan kaldıramazlar. Asit kuvvetli gelirse tuzu kendi etkisine doğru yaklaştırır; esas madde üstün çıkarsa o da etkilerini açığa vurur. Halbuki ne biri ne diğeri birbirini ortadan kaldırmış sayılamaz.