"Sahip olduklarını sonsuza dek elinde tutmayı isteyenler yanılgıya düşer. Biz sanatçılar, sahip olduklarımızdan nasıl vazgecebileceğimizi biliriz. Her şeyden önce eserlerimiz bize değil, bizleri koruması altına alan hamilerimize aittir. Yine de tablolar asla yok olmaz, sadece terk edilir." Yağ ve Mermer Leonardo ve Michelangelo'nun romanı. Leonardo ile Michelangelo 1501 ile 1505 yılları arasında Folarasan'da yaşamış. Yazarımızdan öğrendiğimize göre birbirlerinden pek haz etmezlermiş. Bu birbirlerinden hoşlanmama durumu onların sanatlarını beslemiş aslında. Gizliden birbirlerine duydukları hayranlık da tabii. Yazarımız, Leonardo ve Michelangelo hayatları hakkında edindiği bilgileri kendi kurgusuyla harmanlamış. Ortaya sanatla ve bilimle dolu muhteşem iki sanatçının sanat için verdiği mücadeleleri anlatan oldukça yalın bir dille yazılmış bir eser çıkmış. Leonardo'nun Mona Lisa'yı ömrünün sonuna kadar hala tamamlanmamış olarak kabul etmesi, Michelengelo'nun Davut heykeli için gece gündüz demeden kendini dış dünyadan soyutlayarak çalışması, sanatlarının verdiği mesajları anlatabilme çabaları için okunmaya değer, sürükleyici bir roman. Sanatın değer gördüğü bir toplumda yaşamaları da kendileri için bir şans olsa gerek. Sanatın ve sanatçının önünde sonsuz saygıyla eğilirken sözlerimizi şu alıntıyla tamamlamak isteriz : "Ölüm, yaşamın ayrılmaz bir parcasıyken neden insanlar kendilerini böyle acılara teslim ediyordu? İş işten geçtikten sonra insanlara en görkemli övgü ve törenler düzenleniyordu. Bu haykırışların hiçbiri öleni geri getirmiyordu."